Alþýðublaðið - 22.07.1924, Blaðsíða 2

2
A*KH»
Grúði „Skailagríms;
>Skallagrímur< hefír afíað um
1500 tunnur lifrar á vertiðinni.
IÞað fiikimagn, sem getur af sér
eina tunnu litrar, verður um 4
skpd. af fullverkuðum fiaki
>Skailagrímur< hefir þá afiað um
6000 skpd. af tullverkuðum fiski.
Fiskverð er nú 185 — 205 kr.
skpd. >Kveldúlíur<, sem sjáltur
flytur fiskinn út, fær efUust
hærra verð. En þess er að gæta,
að fiskurinn verður ekki allur
nr. 1, og nokkuð at honum er
ufsi. Ekki er þó of i lagt að 1
ætla, að >Kveidúltur< fái 180
kr. að meðaltali á skpd. Fyrir
afí 1 >Ska!lagrím=< verða það
1080000 kr. — em milljön og
áttatíu þúsund krönur. — Hverja
tunnu litrar er óhætt að reikna
á '65 krv 0g fyrir áfla >SkaIIa-
grírrst verður það 97500 kr.
Tekjurnar af Skallagrími eru
þéss vegna um 1175000 kr.
»SkalIagrímur< er enn á velðum,
og er þess vegna ekki of hátt
&ð reikna tekjur af honum
1200000 kr. — eina milljön og tvö
hundruð þúsund Jcrónur. Frá þessu
dregst útgerðarkostnaður, kaup
skipstjóra, stýrimanns, háseta,
vélamanna, m&tsveina, lifrahlutur,
fæði, kol, salt, vátrygging, veið-
arfærako&tnaður, vélakostnaður.
verkun, uppskipun, útsklpun o.
s. frv. Ef alt þetta er reiknað
elns hátt og hugsanlegt er, þá
verður það um 400000 krfe á
vertíðinni, Gróði >Kveldúlfs< af
>Skallagrími< er þannig um
1200 þús. um 400 þús. eða
um 800000 — átta hundruð þús
und — krónur á 5 mánuðum.
>Kveldúlfur< á márga togara
aðra, sem hata afiað vel, og
sfldin og isfiskurinn er eftir af
þessu árl.
JÞað er mikið gleðiefni, þegar
atvinnuvegirnir ganga svona vel,
en hvað verður um alt þetta fé?
Ef krónan hefðl verið í sannvirði,
en kaup þó ekki lækk&ð að
krcnutaii, þá hefði gróðinn af
>Skallágríu 1< orðið talsverðum
mun m’nni að vísu, en hagur
sjómanna betri &ð sama sk pi.
— Gengisfallið er því þægileg
aðferð fyrir átvinnurekendur til
þesa áð h?.fa kaupið lágt. Gróð- j
inn rennur ekki til verkamann-
anna, sem hafa frsmleitt þenn&n
auð, en hvert þá? Ekki rennur
hann f rfkissjóð, svo áð neinu
nemi. Burgeisarnir hafa séð um
að hafa lágan tekjuskatt af há-
um tekjum, og þar að aukl
svíkja burgeisarnir alt af skattinn
meira eða minna. Gróðinn renn-
ur til einstakra manna og verður
geymdur erlendis. Hann rennnr
út úr landinu. íslenzk alþýða
stritar til þéss, að örfáir íslend-
ingar geti litað hátt í öðrum
löndum og átt þar fé í bönkum.
>Danski Moggi< kallar það land-
ráð, er alþýða reyinir að bæta
kjör sín og íá einhverja hlut-
delld f þeim arði, sem hún hefir
sjálf tramleitt. Hvað kallár hánn
hitt?
Fandinn tjársjðður,
Nikita, konungur Svartfjalla-
lands (Montenegro), var að ýmsu
leyti hinn mesti merklsmaður,
búmaður góður og slyngari mörg-
um þeim, sem réðu fyrir stærri
rfkjum en hann. Alla sfna löngn
stjórnartíð (1860—1916) hafði
hann lag á að spana nágranna
sfna saman f strfð, veitti oftast
þeim, sem betur hafði, og fékk
jafnan hjálplna vel borgaða.
Landið er lítið og hrjóstrugt,
fbúarnlr að eins liðl. 400 þús;
eru þéir yfirleitt hraustir menn
og fátækir og hermenn góðir.
Niklta lét sér á margan hátt ant
um hag þagná siuna, gaf þeim
stjórnarskrá, hvatti til kynbóta
og jarðræktár og aonara fram-
fara f landbúnsðl. Dætur átti hann
margar og frfðar og fékk þeim
öllum góð gjaforð; eina giftl
hrnn Pétri Ssrbakonúngi; önnur
varð drottning f Ítalíu; þriðja
giftist Pétri stórfursta í Rúss-
landi. Þagar heimstyrjöldin hófst,
gekk hánn f llð með Serbakon-
ungi, tengdasyni sfnum, og varð
það t’ þess, að átlð 1916 varð
hann að flýja Iand sitt og fara
f útlegð. Nokkru sfðar dó hann
f Frakklandi. Að sttíðinu loknu
var Svartfjallaland svo sámeinað
Sérbfu og Júgóslovíu.
I
jj Alþýðublaðlð |
| kemur ót á hverjum virkum degi. |
U Afgreiðsla |
við Ingólfsstrœti — opin dag- H
jj lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd. |
I I
x Skrifstofa
X á Bjargarstíg 2 (niðri) Opin kl. S
g 9Va—101/a árd. og 8—9 síðd. |
ð 8 í m a r : ||
633: prentsmiðja. ||
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
H Y e r ð 1 a g:
S Áskriftarverð kr. 1,0C á mánuði. M
* Auglýsingaverðkr. 0,16 mm.eind. x
l»(X3(W(XS(»(*9(»(>0(X300(*3fS
2
Allir vls&u, að Nlkita var Foð-
inn um lófana, og gat elgi tekið
nema lítinn hlutá eigna sinna
með sér. Stjórn Serbfu hefir síð-
ustu árin látlð leita á Ifklegum
siöðum sem ólfklegum að fjár-
sjóðnum og nýlega fundið hann
í gömlu, hálftöllnu húsi í smábæ
ainum uppi í hátjöllum. Voiu
þar hvorki meira né minna en
450 milljónir gullfranka.
Ekkja og börn Nikltas fá ein-
hvern hluta fjárins, en bróður-
parturinn lendir í ríkissjóði Serba,
og hefir þvf hiaupið laglegá á
snærið hjá honum.
Dngir islendingar
og
„Danski Mnggi“!
„Við erum litil og fátæk þjóð
en land vort er stórt og auð-
ugt af nátúrugæðum."
Morgunbl. 14. júni 1924.
Upp á sfðkastið hcfir >Morg-
unb!áðið< — bkð erler.dra stór-
kaupmanna og atvinnurekend r —
við og við birt greinar um þjóð-
ernl íslendinga í sámbindi við
startsemi ungra >komnQunistá<,
Við, ungu >kommun’starnir«,
skelfumst ekki greinár þessg
blaða, — máigagns hins rotna