Víkurfréttir - 27.11.2008, Qupperneq 16

16 HANDHAFI MENNINGARVERÐLAUNA REYKJANESBÆJAR 2007VÍKURFRÉTTIR I 48. TÖLUBLAÐ I 29. ÁRGANGUR
Síðastliðinn fimmtudag réðust þrír nemendur úr
skólanum okkar gegn skólafélaga sínum. Aðrir nem-
endur stóðu hjá og fylgdust með og einn nemend-
anna náði að mynda slagsmálin. Í kjölfarið af því var
myndbandið sett á veraldarvefinn þar sem fjöldinn
allur af fólki gat fylgst með atburðinum. Lögreglan sá
myndbandið og fór strax í málið. Árásarmönnunum
var í kjölfarið vísað úr skóla og málið fór í vinnslu hjá
lögreglunni.
Fjöldi nemenda sá myndbandið á veraldarvefnum og
urðu skelfingu lostnir við að sjá aðfarir drengjanna
á fórnalambinu. Margir þorðu ekki í skólann daginn
eftir og teljum við það mjög alvarlegt þar sem orðspor
Njarðvíkurskóla hefur beðið skaða. Við nemendur úr
9. og 10. bekk gripum til þess ráðs að ganga í stofur hjá
yngri bekkjum og ræða við þau um slagsmálin, en við
töldum þau taka meira mark á okkur en starfsfólki skól-
ans þar sem við erum nær þeim í aldri og erum þeim
fyrirmyndir. Aðal áhersluefni okkar var það að gera
þeim grein fyrir alvarleika málsins og sýna þeim fram á
það að þau eru framtíð skólans og okkur nemendunum
þykir vænt um hann og viljum að öllum vegni vel í
honum. Við vonum að sá sem varð fyrir árásinni jafni
sig alveg og líka að strákarnir sem réðust á hann iðrist
og geri svona lagað aldrei aftur, en við leggjum áherslu
á að það má aldrei beita ofbeldi til að jafna ágreining.
Njarðvíkurskóli er góður skóli og við viljum ekki að
ofbeldi sé beitt í okkar skóla. Það sem gerðist er mjög
óvenjulegt og hefur aldrei gerst í okkar skóla áður.
Þegar svona atvik á sér stað er það mjög sárt að sjá hvað
fólk, sem hefur jafnvel aldrei stigið fæti inn fyrir dyr
skólans og veit lítið sem ekkert um starfið sem þar fer
fram, er fljótt að stimpla hann með svo ljótum stimpli
og ákveða það að hver og einn einasti nemandi skólans
sé slæmur. Fólk gleymir öllum krökkunum sem eru að
standa sig vel í bæði námi og lífinu almennt og það er
staðreynd að Njarðvíkurskóli inniheldur marga afburða
nemendur og einnig upprennandi íþróttastjörnur sem
nú falla í skuggann á þeim nemendum sem því miður
eiga það til að breyta ekki rétt.
Okkur þykir það mjög leiðinlegt að svona hafi átt sér
stað og vinnum við að því hörðum höndum að halda
áfram að byggja upp góðan anda í skólanum og styrkja
enn frekar vinabönd nemendanna. Svona má aldrei
gerast aftur. Við eldri nemendur skólans höfum komið
með margar góðar hugmyndir sem gætu hjálpað til í
þessu ferli og erum við bjartsýn á komandi ár þar sem
skólinn hefur að geyma glæsilegan hóp af bráðsnjöllum
krökkum sem munu halda ótrauð áfram og stefna hátt
í lífinu.
Fyrir hönd nemendafélags Njarðvíkurskóla:
Magdalena Margrét Jóhannsdóttir og
Karen Elísabet Friðriksdóttir.
Orðspor Njarðvíkurskóla hefur beðið skaða
„Það fer eftir því hvernig
unnið er úr svona málum,“
svaraði Gylfi aðspurður um
hvaða áhrif slíkur atburður
hefði á nærsamfélagið.
„Auðvitað er hræðilegt að
standa frammi fyrir því að
svona lagað geti gerst en fyrst
og fremst þarf að vinna úr
þessu þannig að allir standi í
báða fætur eftir þetta.
Ég er þeirrar skoðunar að
þessi sjálftaka, að halda að
það megi leysa úr ágreinings-
málum með ofbeldi sé eins og
krabbamein í íslensku þjóð-
félagi. Við sjáum þess merki
víða. Ég sé ekki betur en að
nú verði fólk að taka höndum
saman og vinna þannig úr því
og stimplum það inn að of-
beldi er ekki ásættanleg lausn í
ágreiningsmálum, sama hvort
það er á milli barna, unglinga
eða fullorðinna,“ segir Gylfi.
Hvernig ætti þá að vinna úr
„Við vorum auðvitað harmi
sleginn hérna enda hræðilegt
að fá þessar fréttir. Byrjað var
á því að upplýsa starfsmenn
um það sem gerðist þannig
að þeir færu með þá vitn-
eskju inn í daginn. Einnig
var farið strax inn í unglinga-
deildarbekkina og málin
rædd,“ segir Guðmunda Lára
Guðmundsdóttir, skólastjóri
Njarðvíkurskóla, aðspurð
um fyrstu viðbrögð skólans
við líkamsárásinni.
Að hennar sögn komu eldri
nemendur skólans með þá hug-
mynd að unnið yrði á grund-
velli jafningafræðslu, þ.e. að
þau eldri myndu ræða málin
við yngri nemendur skólans.
Skipaður var hópur sem und-
irbjó málið með deildarstjór-
unum. Hópurinn ræddi síðan
málið við yngri krakkana þar
sem aðaláherslan var lögð á
það hve alvarlegt það væri
að leysa málin með ofbeldi.
Einnig var lögð áhersla á mik-
ilvægi þess að taka aldrei þátt
í slíku, horfa á eða segja ekki
frá. Jafnframt að bregðast við
með því að ná í einhvern full-
orðinn en ekki standa hjá án
þess að gera nokkuð.
Aðspurð segir Guðmunda Lára
að nemendur skólans hafi verið
því og koma þessum skila-
boðum til skila?
„Í því sambandi held ég að það
sé ráð að líta til þess hvernig
eldri nemendur í Njarðvík-
urskóla hafa tekið á málinu.
Þau hafa skoðað og spurt fyrir
hvað þau standa. Þau eru stolt
af því að vera nemendur skól-
ans og samþykkja þar af leið-
andi ekki svona háttalag.“
Hvað skýrir þessa hegðum?
„Það er þessi sjálftaka – að
halda að ágreiningsmál megi
leysa með ofbeldi. Hvaðan þetta
er komið inn í íslenskt samfélag
er ekki gott að segja. En þetta
er þekkt fyrirbæri í menningar-
kimum, t.d. meðal glæpagengja
í útlöndum og svo framvegis.
Kannski er einhvers konar eftir-
herma af því í gangi.“
Sum ir tala þar um kvik-
myndir og tölvuleiki, sem
margir hverjir innihalda mjög
gróft ofbeldi?
„Það er rétt. Þarna þurfa heim-
ilin virkilega að vinna með
skólunum og með okkur sem
vinnum að forvörnum og
ræða þetta við börnin sín.
Þetta atvik er ekkert annað en
harmleikur og það þarf um-
fram allt að vinna úr þessu
þannig að hlutaðeigandi eigi
afturkvæmt í samfélagið. Þá er
ég bæði að tala um þolendur
og gerendur. Ég hef stundum
líkt þessu við það þegar krakki
gerir mistök þegar maður er
að kenna honum, þá auðvitað
leiðréttir maður mistökin og
þjálfar barnið í því að endur-
taka þau ekki.“
Fólk er mjög slegið yfir þessu
atviki og sumir jafnvel reiðir.
Við þær kring um stæð ur
kunna sumir að draga sínar
ályktanir. Maður heyrir t.d.
að börnin í skólanum óttast
um orðspor hans?
„Það auðvitað gengur ekki
að álykta og gera nemendum
upp eitthvað út frá einu atviki.
Ég veit sem yfirsálfræðingur
í bæjarfélaginu að það hefur
verið unnið mjög gott starf til
margra ára í Njarðvíkurskóla.
Því verður auðvitað haldið
áfram þrátt fyrir að þetta hafi
komið upp á. Þetta atvik gefur
alls ekki til kynna að það ríki
ein hver óöld í skól an um,
heldur þvert á móti.
Ég sá reyndar inn á barna-
landi.is að foreldrar þolandans
segja m.a. að þeir óski öllum
sem málið varðar alls hins
besta, einnig gerendunum og
fjölskyldum þeirra. Við ættum
að hafa þá virðingu að leiðar-
ljósi og reyna að landa þessu
þannig að við lágmörkum
skaðann. Það er hægt að draga
lærdóm af svona atviki og nýta
það sem tækifæri til að byggja
upp betra samfélag.“
Almenningur er sleginn yfir
fólskulegri líkamsárás í Njarðvík
Sú alvarlega líkamsárás sem varð við Njarðvíkurskóla fyrir síðustu helgi vakti mikinn
óhug hjá almenningi. Þrír fimmtán ára drengir réðust þar á skólafélaga sinn með miklu
ofbeldi og var myndskeið af árásinni sett á netið.
Það sló fólk óneitanlega hve hlutaðeigandi eru ungir og hve ofbeldisfull árásin var.
Drengirnir, sem þarna áttu hlut að máli, hefur verið vísað úr skólanum og er mál þeirra
til meðferðar hjá þar til gerðum yfirvöldum. Lögreglurannsókn stendur yfir en málið er
talið varða við 218. grein hegningarlaga þar sem um sérstaklega hættulega líkamsárás
var að ræða með spörkum í höfuð, bak og kvið fórnarlambsins.
Ýmsar spurningar vakna upp við atvik sem þetta. Víkurfréttir ræddi við Gylfa Jón Gylfa-
son, yfirsálfræðing Reykjanesbæjar, og Guðmundu Láru Guðmundsdóttur, skólastjóra
Njarðvíkurskóla.
Gyfi Jón Gylfason, sálfræðingur:
Sjálftakan er ekki ásættanleg
Guðmunda Lára Guðmundsdóttir:
Nemendur tóku
ábyrga afstöðu
Gylfi Jón Gylfason.