Ægir - 01.07.2002, Blaðsíða 24
24
Æ G I S V I Ð TA L I Ð
anförnu. Við munum leitast við að ná fram ákveðinni
hagræðingu til þess að verja fjárfestingarnar og fá
þær til að ganga.
Landvinnslan á Dalvík
Við höfum lagt aukna áherslu í landvinnsluna á
Dalvík. Þar voru unnin um 4.000 tonn af hráefni á
ári þegar við komum að rekstrinum og unnið var í 8
tíma á dag. Við höfum aukið vinnsluna verulega.
Núna er unnið í 12 tíma á dag, frá kl. 03 að nóttu.
Jafnframt var hafinn útflutningur á ferskum fiski frá
Dalvík, flogið er með fiskinn frá Keflavík beint á
markað í Evrópu. Sala á ferskum fiski hefur verið að
aukast á okkar helstu mörkuðum og sú þróun mun
að mínu mati halda áfram. Við töldum rétt að taka
þátt í þessari þróun og þess vegna fórum við í að
flytja út ferskan fisk frá Dalvík. Einnig höfum við
unnið að því að endurbæta hausaverkunina okkar á
Dalvík, meðal annars vegna umhverfiskrafna. Okkar
markmið er að vinna um 7.500 tonn í landvinnsl-
unni á Dalvík og styrkja hana þannig og efla. For-
senda þess er hins vegar sú að við höfum yfir að ráða
nægilega miklum aflaheimildum til þess að tryggja
stöðugt flæði af fiski í vinnsluna. Það er ljóst að við
gætum ekki rekið svo öfluga vinnslu á Dalvík ef
skipin væru á sóknarmarki eða við þyrftum að kaupa
allan fisk á markaði eða byggja hana á afla hraðfiski-
báta. Grunnurinn að slíkri vinnslu er einfaldlega stór
og öflug skip sem geta stundað veiðar í flestum veðr-
um og komið með aflann reglulega að landi. Við
þurfum að geta sagt við viðskiptavini okkar að við
ætlum að standa við sölusamninga næstu tólf mán-
uðina. Það getum við hins vegar ekki gert nema með
tryggu hráefni. Við höfum getað staðið við okkar
samninga, en þó get ég nefnt að í sumar gerðum við
hlé á vinnslunni á Dalvík vegna sumarleyfa starfs-
fólks með tilheyrandi stöðvun sölu á ferskum fiski til
erlendra viðskiptavina okkar. Við höfum fengið
skilaboð um að þeir séu fúsir til áframhaldandi lang-
tímasamninga, en að við verðum jafnframt að tryggja
að ekki komi aftur til slíkrar stöðvunar framboðs á
ferskum fiski í júlí á næsta ári. Það er því ljóst að við
verðum að finna einhverja leið hér heima til þess að
tryggja að ekki myndist aftur slík eyða í ferskfisk-
borðunum ytra. Viðskiptavinirnir gera einfaldlega
kröfu um að geta gengið að þessari vöru allt árið og
þeim kröfum verðum við að geta mætt.
Það vill svo til að í Noregi hefur að undanförnu
verið mikil umræða í fjölmiðlum um vaxandi þreng-
ingar landvinnslunnar þar í landi, einkum í Norður-
Noregi. Þessi vandi er ekki síst kominn til vegna
þess að landvinnslan býr ekki við stöðugt flæði hrá-
efnis, m.a. vegna sóknarstýringar á hluta flotans, og
hráefnisgæðin hafa ekki verið sem skyldi vegna þess
að menn eru að hugsa meira um magn en gæði. Þetta
hefur gert það að verkum að landvinnslan í Noregi
getur ekki tryggt stöðugt flæði afurða til viðskipta-
vina sinna, sem skapar henni mikla erfiðleika.“
Sameining Síldarvinnslunnar og
Samherja í burðarliðnum?
Eins og Þorsteinn Már nefnir hér að framan hefur
Samherji hf. fjárfest umtalsvert í Síldarvinnslunni hf.
Gamli Svalbakur EA,
frystiskip sem Út-
gerðarfélag Akureyr-
inga gerði út í nokk-
ur ár, er nú að koma
í flota Samherja hf.
og fær það kunnug-
lega nafn, Akureyrin
EA. Þessi mynd var
tekin í flotkví Slipp-
stöðvarinnar á Akur-
eyri þar sem skipið
var yfirfarið og mál-
að í Samherjalitun-
um.
„Ég hafði mikla
ánægju af því að sjá
hugmyndina að Vil-
helm Þorsteinssyni
EA verða að veru-
leika. Það veitir
manni ánægju að
sjá hversu vel hefur
tekist til og þetta
skip hafi skapað öll
þau miklu verðmæti
sem það hefur borið
að landi og um leið
mörg ný störf.“