Ægir - 01.07.2002, Blaðsíða 27

27
Æ G I S V I Ð TA L I Ð
segi sem mína skoðun að ég gæti vel hugsað mér að
erlendur aðili ætti hlut í Samherja og væri ekki
hræddur við það. En útlendir fjárfestar bíða sem sagt
ekki í röðum eftir því að komast inn í íslensk sjávar-
útvegsfyrirtæki.“
Stjórnvöld hlusta ekki nógu mikið á okkur!
Stundum er því kastað fram að svokallaðir stórút-
gerðarmenn eða „sægreifar“ hafi þéttingsfast tak á
þeim sem stjórna landsmálum og komi í gegn þeim
málum sem þeir vilja. Slíkum fullyrðingum vísar
Þorsteinn Már algjörlega á bug. „Ég skil ekki slík
orð. Mér þykir þvert á móti miður að stjórnvöld
skuli ekki hlusta meira á okkur. Og satt best að segja
finnst mér oft að þessar stóru útgerðir séu oft ekki
metnar að verðleikum. Það eru þó þessar stærri út-
gerðir sem hafa verið að afla þjóðarbúinu umtals-
verðra verðmæta með því að senda stór skip í úthafið.
Ég nefni karfann á Reykjaneshrygg, rækju á Flæm-
ingjagrunni, þorskveiðar í Barentshafi og síðast en
ekki síst norsk-íslensku síldina, sem tekist hefur að
vinna afar verðmæta afurð úr úti á sjó.“
Laun sjómanna
Þorsteinn Már hefur í ræðu og riti oft talað um laun
sjómanna og oftar en ekki valdið nokkru uppnámi
hjá talsmönnum sjómanna. Þorsteinn Már segir það
víðs fjarri að hann telji að sjómenn almennt hafi of
há laun. „Það er hins vegar þannig að launahlutfall í
útgerð hér á landi er hærra en víðast hvar annars
staðar og það setur okkur skorður. Sem dæmi eru 8-
10 menn í áhöfnum norskra og færeyskra kolmunna-
skipa. Hér heima eru hins vegar 15 manns í áhöfn á
sambærilegum skipum, samkvæmt kjarasamningi.
Launahlutfall miðað við 15 menn er 37% en í Fær-
eyjum er hlutfallið 25%. Ef við fækkum í áhöfnum
þessara skipa niður í sama fjölda og um borð í norsk-
um og færeyskum skipum hækkar launahlutfallið, ég
endurtek, hækkar hlutfallið upp í um 40%. Ég er
fylgjandi því að sjómenn fái góð laun, en kjarasamn-
ingarnir verða þó að vera þannig að þeir torveldi ekki
nýfjárfestingar í skipum og búnaði og hamli fram-
þróun í veiðum og vinnslu um borð eins og lengst af
hefur verið. Með því að bæta skip og búnað aukast
mjög tekjumöguleikar sjómanna því að verðmæta-
sköpunin verður meiri. Ég hef hins vegar sagt og
stend við það að samskipti okkar útgerðarmanna við
forystumenn sjómanna eru því miður mun lakari en
við eigum við aðra verkalýðsleiðtoga. Tónninn hjá
forystumönnum sjómanna í okkar garð er því miður
á köflum undarlegur. Dæmi um þetta eru þau um-
mæli formanns Vélstjórafélags Íslands að við viljum
ekki menntað fólk um borð í okkar skip. Þessu hafna
ég algjörlega sem fráleitri fullyrðingu og ég hlýt að
hafa rétt á að hafa skoðun á slíkum ummælum.
Ég hef sagt opinberlega að sjómenn Samherja hafi
almennt góð laun og ég er að sjálfsögðu stoltur af
því.“
Salan á Orca-hlutabréfunum
Það vakti mikla athygli fyrir þremur árum þegar
Þorsteinn Már ásamt nokkrum öðrum áberandi
mönnum í þjóðlífinu myndaði svokallaðan Orca-hóp
um kaup á 26,5% hlut í Fjárfestingarbanka atvinnu-
lífsins - FBA, sem síðan var sameinaður Íslands-
banka. Þar með eignaðist Orca-hópurinn stóran hlut
í Íslandsbanka. Á dögunum gerðist það síðan að
Orca-hópurinn sem og önnur félög sem tengjast Jóni
Ásgeiri Jóhannessyni, stjórnarformanni Baugs, og
Þorsteini Má Baldvinssyni, seldu öll hlutabréf sín í
Íslandsbanka með þeim hætti að bankinn sölu-
tryggði bréfin. Virði þessara hlutabréfa er á tólfta
Þorsteinn Már á skrifstofu
sinni í höfuðstöðvum Sam-
herja við Glerárgötu á Ak-
ureyri. Á veggnum eru
myndir af föður hans,
Baldvin Þorsteinssyni, og
tvíburabróður hans, Vil-
helm Þorsteinssyni.
Ég segi hiklaust
að það hlýtur að
skipta þjóðarbú-
ið gríðarlega
miklu máli að
hafa þessi stóru
og öflugu skip
sem búa til
verðmæti með
því að sækja
karfa og aðrar
tegundir á fjar-
læg mið.
Mínusarnir við
sjávarútvegs-
stefnu Evrópu-
sambandsins eru
fleiri en plúsarn-
ir og því leggst
ég gegn því,
eins og staðan
er í dag, að Ís-
lendingar fari
þar inn.