Ægir - 01.06.2003, Blaðsíða 25
25
S A F N A M Á L
Siglufirði, og tónlistarfólk hafi lýst sérstakri ánægju
með hljómburðinn.
Mátti ekki gerast öllu seinna
Á sýningum í Róaldsbrakka hefur frá byrjun verið
lögð megináhersla á sögu sjálfrar síldarsöltunarinnar.
Bræðsluiðnaðinum er eins og áður segir gerð
skemmtileg skil í Gránu og í sumar var hafist handa
við þriðja stóra áfanga safnsins, sem er bygging rösk-
lega eitt þúsund fermetra bátahúss. Þar verður sjálf-
um síldveiðunum gerð skil. Örlygur hefur orðið:
„Bátahúsið er gríðarlega umfangsmikið verkefni. Í
húsinu verða tvö hámastra vélskip, sem er að því er
ég best veit algjör nýlunda í söfnum á Íslandi.
Einnig verða þar fleiri stórir bátar. Sumarið 2004
verður þetta hús væntanlega risið og bátasýningin
komin þar upp í stórum dráttum, þó svo að hún
verði vart fullgerð fyrr en eftir fimm til tíu ár.“
Örlygur segir að nokkuð vel hafi gengið að útvega
alla þá muni sem eru í safninu og minna á síldarárin.
„En það er ljóst að það mátti ekki öllu síðar ráðast í
söfnun þessara muna. Ég tel að ef við hefðum hafið
þessa vinnu fimm árum síðar, hefði margt glatast. Til
dæmis er ljóst að þeir bátar sem við fengum hefðu
eyðilagst á nokkrum árum undir berum himni.“
Bátahúsið í byggingu
Í bátahúsinu verður veiðiskipið Týr SK, sem hét áður
Skrúður. Þetta skip var smíðað á Fáskrúðsfirði undir
lok fimmta áratugar 20. aldar. Týr verður gerður út á
nótaveiðar með tvo snurpinótabáta á síðunni og á all-
an hátt verður leitast við að hafa búnað um borð sem
líkastan þeim sem var á síldarárunum. „Síðan verð-
um við þarna með minni bát, hámastra vélskip,
Draupni EA, sem var smíðaður á Hauganesi 1954.
Draupnir er sögulegur bátur að mörgu leyti og við
munum útbúa hann sem reknetabát á safninu.
Einnig komum við þarna fyrir trillu Gústa guðs-
manns, Sigurvin. Milli bátanna verður komið fyrir
bryggjum og þannig reynum við að líkja sem allra
best eftir síldarbryggjunum. Til hliðar gerum við
síðan ráð fyrir að setja m.a. upp bryggjuskúra, bæði
beitningarskúra og söltunarskúra með tilheyrandi
tólum og tækjum. Og til að auka á stemmninguna sé
ég fyrir mér að sjávarniður og mávagarg berist frá
földum hátölurum.“
Ómæld sjálfboðavinna
Síldarminjasafnið er mikið fyrirtæki, sem hefði ekki
verið mögulegt að ráðast í nema fyrir góðan stuðning
opinberra aðila, einstaklinga og fyrirtækja. Það er
vert að hafa í huga að þegar búið verður að reisa báta-
húsið verður Síldarminjasafnið á Siglufirði væntan-
lega eitt stærsta safn á landsbyggðinni - hvorki meira
né minna. Þegar það er haft í huga er ekki hægt að
segja að áætlaður 150-160 milljóna króna heildar-
kostnaður við byggingu safnhúsa og uppsetningu
varanlegra sýninga, séu miklir fjármunir. En þá ber
líka að hafa í huga að áhugasamir Siglfirðingar hafa
lagt fram ómælda vinnu við uppbyggingu safnsins
án endurgjalds. Án þessarar sjálfboðavinnu hefði
safnið aldrei orðið til.
Fjölmargir aðlar hafa lagt verkefninu lið með fjár-
framlögum og safnið hefur fengið ýmsar viðurkenn-
ingar. „Það má segja að síðustu ár hafi róðurinn verið
léttari varðandi fjárhagshliðina en í byrjun. Ég