Ægir - 01.07.2003, Blaðsíða 16

kvótakerfi með þessum hætti, en ég mat það þannig
að þegar í svona stöðu væri komið yrði ég að standa
og falla með skoðun minni í þessu efni. Þegar ég lít
til baka tel ég að það hafi verið mér til láns í þessu
máli eins og ýmsum öðrum málum að fylgja fast eft-
ir sannfæringu minni.
Þótt Nýfundlendingar hefðu tekið upp kvótakerfi
þá fóru þeir því miður illa að ráði sínu í þorskveið-
um. Ráðleggingar fiskifræðinga þeirra reyndust
rangar og umframveiði leiddi til hruns þorskstofns-
ins.
Það þarf ekki að hafa um það mörg orð að kvóta-
kerfið hefur orðið til þess að hér hafa orðið gríðarlega
miklar breytingar í útgerðarmynstri og það skal ég
fyrstur manna játa að allar þessar breytingar sá ég
ekki fyrir.
Varanlegt framsal aflaheimilda var að fullu staðfest
árið 1990 af ríkisstjórn sem var leidd af Framsóknar-
flokki og studd af Alþýðuflokki og Alþýðubanda-
lagi. Ég var mjög óhress með hversu Sjálfstæðis-
flokkurinn, sem þá var í stjórnarandstöðu, var nei-
kvæður gagnvart þessum lögum um framsal afla-
heimilda. En oft virðist það fylgja stjórnarandstöðu
að vera á móti og því miður finnst mér þingmenn í
núverandi stjórnarandstöðu oft gleyma því varðandi
varanlegt framsal aflaheimilda að nú erum við að
starfa samkvæmt lögum sem núverandi stjórnarand-
staða, undir öðrum formerkjum þó, setti árið 1990.“
Einn af guðfeðrum kvótakerfisins
Kristján Ragnarsson neitar því ekki að hann geti
talist einn af guðfeðrum kvótakerfisins. „Hannes
Hólmsteinn sagði í sjónvarpsþætti að þrír menn
hefðu öðrum fremur komið kvótakerfinu á. Í fyrsta
lagi Halldór Ásgrímsson, sem var sjávarútvegsráð-
herra á þessum tíma og bar hina pólitísku ábyrgð, í
öðru lagi Jón Sigurðsson, þáverandi forstjóri Þjóð-
hagsstofnunar og í þriðja lagi ég. Ég skorast ekki
„Grátkórinn“
Hér á árum áður var oft talað um Landssamband
íslenskra útvegsmanna sem „grátkórinn“. Nafngiftin
kom m.a. til af því að sagt var að þegar þrengdi að
útgerðinni í landinu færi LÍÚ með Kristján í broddi
fylkingar á fund ráðherra og „vældi“ út gengisfell-
ingar og ýmsar aðrar aðgerðir sem væru til þess
fallnar að rétta skútuna við. Kristján hlær dátt þegar
þetta er rifjað upp. „Já, blessaður vertu, Sigmund
teiknar mig ennþá í Mogganum með tár á hvörmum,
þó svo að ekki hafi verið tilefni til þess síðustu árin.
Kannski hefur líka eitthvað í rödd minni gert það að
verkum að þetta grátkórstal kom upp.“
Sigmund hefur líka haft þann sið að teikna Krist-
ján sem sjóræningja - með lepp fyrir auga og staur-
fót. „Ég hef aldrei tekið þetta nærri mér. Hins vegar
þótti mér leitt þegar ég heyrði af því að kennari í
framhaldsskóla hefði skýrt það út fyrir nemendum
sínum af hverju þessi maður hjá LÍÚ væri alltaf
teiknaður með lepp fyrir auga og staurfót. Skýringin
sem kennarinn gaf nemendum sínum var sú að þessi
ógnvekjandi maður hefði stolið öllum fiskinum úr
sjónum frá þjóðinni!“
Sverrir Júlíusson, fráfarandi formaður LÍÚ, afhendir Kristjáni fundarhamarinn eftir að aðalfundurinn sem haldinn var í Vestmann-
eyjum hafði kjörið Kristján formann LÍÚ þann 7. nóvember 1970. Fyrir miðri mynd eru Jón Árnason, alþm. og útgerðarmaður á
Akranesi, og Sigurður H. Egilsson, framkvæmdastjóri Innkaupadeildar LÍÚ.
Það er einfaldlega ekki hægt að leggja það á
sjávarútveginn að hann standi undir byggða-
kjörnum þar sem menn hafa gefist upp.
Æ G I S V I Ð TA L I Ð
16