Ægir - 01.11.2005, Blaðsíða 21

21
S A G A N
félagsins. Richard stjórnaði fisk-
kaupum innanlands og sölunni
erlendis og annaðist bankavið-
skiptin, enda var hann stöðugt á
ferðalögum. Ólafur var nokkurs
konar andlit félagsins út á við og
málsvari á opinberum vettvangi,
enda þótti hann hafa sterka per-
sónutöfra. Kristján Albertsson
hafði eftir Richard bróður hans:
„Þegar maður utan af landi kem-
ur til að hefja viðskipti við okkur
í Kveldúlfi, þá reyni ég alltaf að
sjá svo um, að það verði Ólafur
sem talar við manninn, því
manninum fer strax að þykja
vænt um Ólaf – og Ólafi um
manninn“. Ólafur sótti iðulega
fundi í stjórn Félags íslenskra
botnvörpuskipaeigenda fyrir föð-
ur sinn og varð árið 1918 formað-
ur félagsins og þannig talsmaður
allra útgerðarmanna í landinu.
Þegar Kjartan Thors hætti laga-
námi 1916 kom hann til fullra
starfa hjá Kveldúlfi sem fram-
kvæmdastjóri eins og bræður
hans. Þeir Haukur höfðu skrif-
stofu saman og þar sat einnig
mágur Richards, Guðmundur
Þórðarson frá Hól, eftir að hann
réðst 1922 til félagsins sem bók-
ari. Kjartan og Haukur höfðu
einkum með samskiptin við skip-
in og starfsfólkið að gera. Á
sumrin, þegar síldarvertíðin stóð
yfir, skiptust Haukur og Kjartan
á að fara norður til Hjalteyrar og
vestur á Hesteyri til að stjórna
starfseminni þar. Í hlut Kjartans
féll iðulega að sjá um samninga
um kaup og kjör við verkalýðsfé-
lögin í Reykjavík, Dagsbrún og
Framsókn. Árið 1926, þegar
Ólafur Thors hafði verið kjörinn
þingmaður, var nafni hans Ólafur
Briem, hinn gamli stöðvarstjóri
Milljónarfélagsins í Viðey, ráðinn
skrifstofustjóri Kveldúlfs. Gjald-
keri Kveldúlfs fram yfir seinna
stríð var Ólafur Jónsson, vinur og
samstarfsmaður Thors Jensen all-
ar götur frá Borðeyrarárunum.
Sumum þótti það ærin yfirbygg-
ing að hafa fjóra til fimm fram-
kvæmdastjóra og urðu um það
nokkur blaðaskrif, en hafa þarf í
huga að rekstur félagsins var um-
svifamikill og gengu bræðurnir í
flest störf á skrifstofunni. Vinnu-
dagurinn var langur og snúning-
arnir margir. „Hér er ég bæði chef
og bydreng,“ sagði Ólafur eitt
sinn, þegar Indriði tengdafaðir
hans mætti honum á harðahlaup-
um á Skúlagötunni.
Í saltfiskverkun. Starfsfólk Kveldúlfs var yfirleitt mjög sátt við vinnuveitendur sína
sem vissulega hafði sitt að segja um þá velgengni sem fyrirtækið átti lengi að mæta.
aegir11_des2005.qxd 16.12.2005 15:46 Page 21