Tímarit Máls og menningar - 01.12.1941, Blaðsíða 34
240
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
er hvergi fáaníeg í }>essu landi. StarfsmaÖur frá stöðinni
gæti ferðazt um landið til þess að flytja erindi við bænda-
skólana, en ennþá lieppilegra væri, ef nemendur þeirra,
a. m. k. sumir, gætu sótt námsskeið til rannsóknarstöðv-
arinnar. I sambandi við það er rétt að geta þess, að einn
af þeim fáu göllum, sem Mývatn mundi liafa, er sá,
hve afskekkt það er, og er Þingvallavatni ólíkt betur í sveit
komið.
Annað viðfangsefni vatnarannsóknanna er að kanna
smám saman ár og vötn landsins, frá bagnýtu sjónarmiði.
Slíkt starf er þegar bafið, og skilar því væntanlega liægt og
þétt áfram á komandi árum. En rannsóknarstöðina vantar
og þar með grundvöllinn undir þá reynslu, sem, verður ekki
frá öðrum löndum lieimt, en við verðum sjálfir að safna.
Michael Foster:
Seinna.
Þær verða undarlegar minningarnar, þegar sorgir steðja
að okkur, varpa skyndilega skugga á lífsbrautina og láta
okkur eftir aiein og öllu svipt. Það er ekki hið merkilega
og mikilvæga, sem við munum þá. Ekki eru það lieldur
margra ára ráðagerðir og vonir, sem oltkur bafa aldrei úr
minni liðið og við böfum barizt fvrir, að rætast mættu. —
Nei, ]iá eru það smáatvikin, sem við munum, þótt við tækj-
um ekki eftir þeim, er þau gerðust, eins og t. d. það,
hvernig bönd okkar var snortin, einbvern tíma þegar við
áttum svo annrikt, að við veittum því ekki eftirtekt, eða
það var einbver vonarblær í röddu, sem við sinntum þó
raunar alls ekki um þá i bili.