Tímarit Máls og menningar - 01.04.1946, Qupperneq 91

UMSAGNIR UM BÆKUR
81
með skásettu opi, hið eíra grænt með þveru opi. Axið dökkbrúnt, egg-
laga, 3—7 blóma. Axhlí/arnar móle'.tar, egglaga með kili, og greipar sú neðsta
alveg um axið. Blómburstirnar jajnlangar eða lit'.ð eltt styttri en hnotin, sem
er gljáalaus. 5—25 sm á hœð. Blómg. í maí—júní. Vex helzt í deigum jarð-
vegi. — Alg. um land allt.
STEFÁN STEFÁNSSON: Stráin sjaldan einstæð, heldur í smátoppum, slétt,
vanalega bein. Neðstu slíðrin rauðbrún eða mólcit, en þau efstu græn, móleit í
opið. Axið egglaga, 3—7 blóma; axhlíjarnar mólcitar, egglaga með kili, og
greipar sú neðsta aj þeim alveg um axið. Blómburstirnar jajnlangar eða lítið
eitt styttri en hnotin, sem er gljáalaus. 5—20 cm. á h. Blmg. í mai—júní. Vex
helst í deigum jarðvegi. — Alg. um l. a.
JOHANNES LID: Strá nokre saman, runde og slette, med to slirer, den
nedre brun med skrá opning, den övre grön med tverr opning. Mörk-
brunt aks. Aksskjel mest sá lange som akset, det nedre nár berre halvt om
stráet.
Lýsing höf. er prentuð með tvenns konar letri, eftir því hvort tekið er úr
Flóru íslands eða norsku flórunni. En fátt hefur höf. lagt til málanna sjálfur.
Það hefur verið sagt til varnar höf., að ekki muni vera hægt að lýsa sömu teg-
und nema með sömu orðum. Þetta er fjarstæða, sem sézt bezt á því, ef borin
er saman lýsingin á sömu tegund í nokkrum skandinavískum flórum, t. d.
ferlaufasmáranum, Paris quadrifolia:
Áskell Löve: ÍSLENZKAR JURTIR
Jarðstöngullinn skriðull, og loftstöng-
ullinn uppréttur, oftast með fjórum,
kransstæðum blöðum. Eitt toppstætt
blóm með 4 breiðum og 4 mjóum
blómhlífarblöðum, 8 fræflum og 4 stíl-
um á frævunni. Aldinið ber, sem er
blátt og eitrað. 15—50 sm á hæð. —
Blómg. í júlí.
Johannes Lid: NORSK FLORA
Krypande jordstengel og oprett sten-
gel oftast med fire kransstelte blad.
Ein toppstelt blomster oftast med 4
breie og 4 smale spisse blomsterblad,
8 mjplberarar og 4 griflar.
Blátt saftig giftig bær.
Juni.
Steján Stefánsson: FLÓRA ÍSLANDS (1942): — Blöðin vanalega 4 að tölu,
kransstæð á stöngulendanum, stór, breiðoddbaugótt eða öfugegglaga, heilrend
cða því sem nær, bogstrengjótt, ljósgræn og gljáandi á neðra borði. — Blómið
aðeins eitt, toppstætt, legglangt; vex upp úr blaðkransinum, og er blómlegg-
urinn beint framhald af stönglinum. — Blómh'ífblöðin græn, þau innri dálítið
gulgræn. Egglegið rauðleitt. Berið stórt, dökkb’átt, fræmargt, eitrað. — Stöng-
ullinn 15—40 cm. á h. (Stundum eru blöðin fleiri eða færri en 4 og stöku sinn-
um er blómið þrí- eða fimmdeilt). — Blómg. í júlí.
6