Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Qupperneq 32

22
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
hverja hræringu, er hefði þjóðfrelsi og pólitískt frelsi Þýzkalands ó
stefnuskrá sinni. En í öllum hinum þýzka heimi brutust um undir-
okaðar þjóðir og kúgaðar stéttir, ánauðugir bændur vildu losna
undan oki aðalsins, jarðnæðislaus verkalýður sveitanna krafðist
staðfestu, handverksmenn og farandi iðnsveinar kröfðust atvinnu-
legs öryggis, borgarastéttin krafðist atvinnufrelsis, samgöngufrelsis
fyrir vinnuafl og vörur svo vítt sem þýzk tunga var töluð. Það var
því augljóst, að hin þýzka bylting mundi verða að leysa flóknari
viðfangsefni en nokkur önnur bylting Evrópu. Byltingar Frakklands
höfðu aðeins þurft að greiða úr vandamálum hins franska þjóð-
félags. Þýzka byltingin varð að leysa hnúta, sem örlagaþræðir róm-
anskra, slafneskra og germanskra þjóða voru við riðnir. Bylting á
Frakklandi gat stöðvazt við landamærin, svo sem reynslan hafði
sýnt í júlí 1830. Bylting á Þýzkalandi hlaul að verða Evrópubylling.
9.
Þegar þýzkir þjóðfreisismenn spurðu febrúartíðindin stofnuðu
þeir þegar til funda, jrar sem krafizt var prentfrelsis, þingræðis og
ríkisþings. Landsljórunum féllust víðast hvar hendur, tóku nýja
ráðherra úr flokki frjálslyndra og gengu að kröfum byltingar-
manna. En i hinum suðurþýzku ríkjum, einkurn Baden, urðu kröf-
urnar æ háværari um sameiningu Þýzkaland í bandalagsríki. Hinn
5. marz komu um 50 frjálslyndir jiingmenn saman til fundar í
Heidelberg og skipuðu 7 manna nefnd, er skyldi kveðja menn úr
fulltrúajringum Þýzkalands til Undirbúniiigsþiiigs í Frankfurt am
Main. Þing þetta kom saman 31. marz og taldi um 576 fulltrúa.
A jjingi þessu voru nokkrir lýðveldissinnar undir forustu Heckers
og Struves frá Baden og báru þeir fram tillögur um sljórnarskrá i
líkingu við stjórnarskrá Bandarikjanna. En lýðveldissinnar voru í
algerum minnihluta, og samjjykkt var að láta jrjóðsamkomu hafa
allan veg og vanda af framtíðarstjórnarskrá Þýzkalands. Segja má
um þessa fyrstu marzdaga, að þá hafi hinar ólíklegustu meyjar
viljað með Ingólfi ganga. Hið gamla Sambandsþing sat enn á rök-
stólum, að vísu skipað mönnum úr frjálslynda flokknum. Þingið
gerði hinn svart-rauð-gula fána hinna gömlu stúdenlafélaga að fána
sínum og merki hins nýja Þýzkalands. Sambandsþingið gerði allar