Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Side 40

30
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Hvar er sú þrá, sem hvítum glöðum draumi
liverjði á svalaus veg og flug haus leiddi?
Auð er sú strönd, sem ung og blá mig seiddi
og eitt sinn bjó mér fró í sínum glaumi.
Ein lif þú stjarna ojar nótt og ryki,
alls þess sem var á jörð og himni mínutn;
vökuþreytt móðir hlýjum höndum sínum
hár milt og eniii strauk í þínu bliki.
KLUKKUSLÁTTUR
Við muru hreyfir mjúkur nœturblœr,
á meðan kalda regnskúr yjir ber
haustföla jörð, sem hófum troðin er
hugar míns bleika fáks, — en klukka slœr:
Á týndri þústu grasið jöla grœr,
grasið mitt fölt, sem bíður eftir þér.