Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Síða 65

HIROSHIMA
55
Myeko, mjög máttfarnar, er þær vöknuðu, og héldu því kyrru fyrir
í fletum sínum. Syni hennar og hinni dótturinni, sem bæði fyrir og
eftir sprenginguna höfðu lifað við nákvæmlega sömu kjör og hún
og Ient í sömu hrakningunum, leið háðum ágætlega.
Um svipað leyti — hann vissi ekki fyrir víst, hvaða dag það var,
svo var hann önnum kafinn við að úthúa eins konar hráðahirgða
kapellu í einkahúsi, sem hann hafði leigt í því skyni i útjaðri horg-
arinnar — varð herra Tanimoto snögglega veikur, fékk hila og bein-
verki, og hann varð einnig að halda kyrru fyrir í fleti sinu á gólf-
inu í hálfhrundu húsi eins kunningja síns í úthverfinu Ushida.
Þessi fjögur, sem nú voru nefnd, gerðu sér ekki grein fyrir jrví,
en þau höfðu öll tekið hina einkennilegu og kenjóttu sótt, sem síðar
varð alkunn undir nafninu geislaveiki.
Ungfrú Sasaki lá stöðugt jafn-þjáð í Líknargyðju-skólanum í
Hatsukaichi, fjórðu viðkomustöð rafmagnslestarinnar suðvestur af
Hiroshima. Slæm ígerð hafði til þessa hindrað jsað, að hægt væri að
fella saman beinhrotin. Ungur maður, sem lá á sama sjúkrahúsinu
og sem virtist vera farið að ]))'kja vænt um hana, þrátl fyrir daufar
undirtektir af hennar hálfu vegna sársaukans, eða sem kannske
kenndi aðeins í hrjósti um hana einmitt þess vegna, léði henni
japanska þýðingu af sögum de Maupassants. Hún reyndi að lesa
sögurnar, en átti ómögulegt með að halda huganum við lesturinn
nema örfáar mínútur í einu.
Fyrstu vikurnar eftir sprenginguna voru spítalarnir og hjálpar-
stöðvarnar í nágrenni Hiroshima svo troðfull og starfsliðið svo
breytilegt, bæði vegna mikilla veikinda jress og erfiðleika á útvegun
hjálparliðs, að sífellt þurfti að flytja sjúklingana stað úr stað. Ung-
frú Sasaki, sem hafði þegar verið flutt þrisvar sinnum, þar af
tvisvar sjóleiðis, var í lok ágústmánaðar flutt á sjúkrastöð í verk-
fræðaskóla, sem einnig var í Hatsukaichi. Þar eð fóturinn skánaði
ekkert, en hélt áfram að bólgna, settu læknarnir þarna á skólanum
spelkur við hann og fluttu hana síðan í bifreið 9. september á
Rauðakross-spitalann í Hiroshima. Það var fyrsta skiptið, sem
henni gafst kostur á að sjá rústir borgarinnar. Þegar hún fór þaðan
síðast, var hún borin eftir götunum að mestu meðvitundarlaus.