Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Side 71

HIROSHIMA
61
spurðu hann spjörunum úr. Eitt dagblaðanna birti viðtal við hann.
Læknirinn hans hristi höfuðið og sagði: „Það eru meiri duttlunga-
kvillarnir, sem þessir kjarnorkusprengju-sjúklingar þjást af.“
FrÚ Nakamura og Myeko lágu báðar. Þær voru báðar enn veikar,
og þó að frú Nakamura hefði óljósa hugmynd um, að veikindin
stöfuðu af sprengjunni, var hún of fátæk til þess að geta leitað
læknis og vissi því aldrei fyrir víst, hvað að þeim gekk. Án nokk-
urrar lækningar, eingöngu vegna hvíldarinnar, fór þeim smátt og
smátt að líða betur. Myeko missti nokkuð af hárinu, og hún var
með örlítinn brunablett á handleggnum, sem greri ekki fyrr en
eftir marga mánuði. Drengurinn, Toshio, og eldri telpan, Yaeko,
virtust bæði vera við sæmilega heilsu, þó að þau hefðu einnig bæði
haft dálítið hárlos og fengju öðru hvoru slæman höfuðverk. Toshio
átti enn vanda til að fá martröð og þá alltaf í sambandi við hetjuna
sína, Hideo Osaki, sem farizt hafði í sprengjunni.
Herra Tanimoto lá á bakinu með háan hita og hafði áhyggjur af
öllum þeim útförum, sem hann hefði nú þurft að sjá um vegna
sóknarbarna sinna. Hann hélt í fyrstu, að þetta væri aðeins ofþreyta
eftir allt erfiðið eftir sprenginguna, en þegar hitinn hélzt óbreyttur
í nokkra daga, gerði hann boð eftir lækni. Læknirinn var of
önnum kafinn til að hann gæti komið til hans, en sendi þangað
hjúkrunarkonu, sem sá af einkennunum, að hann var með geisla-
veiki á lágu stigi, og kom síðan til hans öðru hvoru og dældi í hann
b-vítamíni. Búddhatrúar prestur, sem var kunnugur herra Tanimoto,
heimsótti hann og ráðlagði honum að reyna gamalt japanskt
læknisráð, sem sé að brenna blöð af moxajurt á slagæðinni innan
á úlnliðnum, og sýndi honum, hvernig hann ætti að fara að því.
Herra Tanimoto tók eftir því, að hitinn lækkaði svolítið í hvert sinn,
er hann reyndi þessa aðferð. Hjúkrunarkonan hafði sagt honurn að
eta sem mest, og tengdamóðir hans færði honum alltaf á nokkurra
daga fresti grænmeti og fisk frá Tsuzu, tuttugu mílum þaðan, en
þar átti hún heima. Hann lá mánuð í rúminu, en fór þá tíu tíma
ferð í járnbrautarlest heim til föður síns í Shikoku. Þar hvíldi hann
sig annan mánuð.