Tímarit Máls og menningar - 01.03.1949, Side 42

32
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
vorum né afmá mynd Jóns Sigurðssonar úr hjörtum vorum með grýl-
um eða hótunum. Vér verðum að knýja fram þjóðaratkvæðagreiðslu
um þetta mál. Ef vér gerum það ekki, ef vér höldum áfram að sofa
á verðinum, getum vér reitt oss á að sjálfstæði og frelsi þessarar þjóð-
ar verður endurminning tóm fyrr en varir.
17. marz 1949.
Ólaj ur Jóh. Sigurðsson.
BOLLI TIIÓRODDSEN :
Ekkert víghreiður á íslaudi
„Látið ekki litla karla
leiða ykkur til glötunar.“
Þingið mun eiga að taka ákvörðun um það, hvort við göngum í
Atlantshafsbandalagið. Það segir að minnsta kosti Morgunblaðið fyrir
nokkrum dögum. Þjóðina á ekki að spyrja, frekar en þegar Keflavík-
ursamningurinn alræmdi var samþykktur.
Þetta eigum við, lesari góður, að reyna að koma í veg fyrir.
„Hvernig má það verða,“ muntu spyrja, og það er von, að þú
spyrjir. Lýðræðið okkar svokallaða er ekki meira en það, að þeir
sem mest af því guma, virða það minna í orði og gjörðum. Ráðamenn
þjóðarinnar eru að heita má einráðir í flokkum sínum, í blöð þeirra
fá ekki nema örfáir útvaldir að skrifa, og komi það fyrir, að óbreyttur
flokksmaður á annarri skoðun en foringjarnir vildi koma greinarkorni
að í þeim, fengist það því aðeins hirt, að ritskoðun og umsnúningar
væru við hönd höfð. Ætli andstæðingar að fá leiðréttingar birtar fæst
það yfirleitt ekki, nema þá að þær komi útúrsnúnar og afbakaðar og
skætingi hnýtt aftan í frá ritstjórninni. Blöð þeirra eru full af áróðri,
ætluðum til að villa almenningi sýn, og venjulegast eru ljótustu og ótrú-
legustu fréttirnar utan úr heimi með feitasta letrinu í fyrirsögnunum.