Tímarit Máls og menningar - 01.03.1949, Blaðsíða 48

38
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
aðarkerfi sitt? Það sýna meðal annars þeir landauppdrættir ásamt
flugleiðum, sem ýmis stórblöð hafa gert og birt.
ísland er tilvalin árásarstöð fyrir þessi ríki, ef til ófriðar dregur með
þeim og Rússlandi. Á uppdráttum þeirra er sýnt, hve sprengjuflugvél-
ar þeirra ná langt inn í Rússland til eyðileggingar — frá íslandi talið.
Setjum nú svo, að við vildum glaðir lána land okkar undir slíka leið-
angra með bækistöðvar hér — til þess að eyða hið austræna ríki —
og sumir eru ekki alveg ófúsir til þess — myndi okkur af slíku stafa
nokkur hætta?
Hver óbrjálaður maður sér, að þá fyrst ættum við gagnárásir vísar.
Þó við vildum vera leppríki Vesturheimsmanna, eru litlar líkur til að
við nytum þeirrar ánægju og sæmdar langa stund. Þjóðinni kynni að
verða eytt í loftorustum yfir þéttustu byggðahverfum landsins, þar sem
flugvellir eru og hafnir.
Þessar ályktanir geta orðið að staðreyndum, ef við látum vélast inn
í hernaðarbandalag og til styrjaldar dregur.
En lýðræðisþjóðirnar fara aldrei í stríð að fyrra bragði, fullyrða
íslenzku stjórnarblöðin. Hver hóf styrjöld austur í Indónesíu nú fyrir
skömmu? Var það ekki ein lýðræðisþjóðin? Braut hún ekki sáttmála
Sameinuðu þjóðanna — líklega af lýðræðisást?
Við hverja eru Bretar að berjast austur í Asíu? Við fólk, sem lifað
hefur í nýlenduþrældómi, en óskar frelsis.
Við hverja berjast Frakkar austur þar? Er það lýðræðisástin, sem
rekur þá út í þann ófrið? Eru ekki svörin næsta augljós?
En Bandaríkin lofa því að hafa hér ekki her á friðartímum, segir
ríkisstjórnin okkar.
En látum helztu stuðningsmenn hennar tala sjálfa um það, hversu
loforðum sé treystandi, jafnvel frá svo ágætum ríkjum.
í hinni frægu áramótaræðu sinni segir Ólafur Thors m. a.: „Segjum
að Rússar, Bretar og Bandaríkjamenn hétu íslendingum hlutleysi. .. .“
„Þótt slík yfirlýsing vœri gefin, vœri hún ekki jafnvirði þess pappírs,
sem hún vœri skrifuð á,“ bætir hann við litlu seinna.
Svona er hún þá trúin á loforð lýðræðisþjóðanna, eins og Breta og
Bandaríkjamanna, að dómi Ólafs Thors. Hvers virði verður hann þá
samningurinn, sem nú á að gera við þessar þjóðir m. a., sjái þær sér
hag í að brjóta hann. þ. e. eyðileggja pappírinn sem hann er ritaður á?