Tímarit Máls og menningar - 01.03.1949, Qupperneq 68

58
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
auövaldsríkin bíði algerðan ósigur í næstu styrjöld, ef hún verður. Þér
ættuð að hafa lært það af Rússlandi og Kína að vanmeta ekki slag-
kraft sósíalismans, þegar á hann er ráðizt.
En hvernig yrðum við þá settir, ef styrjöldinni lyki með ósigri auð-
valdsríkjanna?
Þeir íslendingar, sem nú hafa forustu í því, að við göngum í At-
lantshafsbandalagið, yrðu dæmdir stríðsglæpamenn og endalok þeirra
yrðu sennilega litlu veglegri en viðskilnaður stórnazistanna í Niirn-
berg, þjóðin yrði stimpluð sem árásarþjóð og okkur yrðu bundnar
fjárhagslegar byrðar, sem okkur gæti orðið erfitt að bera.
Þetta er það, sem getur verið fram undan, ef við fremjum það afbrot
gegn þjóð vorri og mannkyninu að ganga í Atlantshafsbandalagið.
Af ofangreindum ástæðum hljóta allir íslendingar, aðrir en ærulaus
ræxni, að rísa gegn því að við gerumst aðiljar að Atlantshafsbanda-
laginu eða leyfum Bandaríkjunum eða nokkurri annari þjóð að hafa
herstöðvar hér á landi, hvaða nafni, sem þær kunna að verða nefndar,
undir hvers konar yfirskini, sem þær kynnu að verða faldar.
En hér er við ramman reip að draga. Ýmsir peningamenn og póli-
tíkusar íslands óhamingju munu einskis svífast til þess að ginna okkur
inn í Atlantshafssamsærið og gera land vort að hernaðarvíti. Aldrei í
sögu mannkynsins, svo langt sem vitað er, hefur heimskapítalisminn
rekið eins ósvífinn, hrokafullan, forhertan og umfangsmikinn blekk-
ingaráróður sem þessi síðustu árin. Og aldrei fyrr í sögunni hafa hinir
svörtu krgftar beitt fakírabrögðum sínum eins út í yztu æsar til þess að
forheimska mannfólkið, rugla það, siðspilla því, æra það út í tortím-
ingu.
Þess vegna er það lífsnauðsyn. Það er meira. Það er sáluhjálpar-
nauðsyn, að við losum okkur við alla pólitíska fordóma og reynum
að sjá gang heimsviðburðanna, ekki eins og auðvaldsáróðurinn segir
okkur í blöðum og útvarpi að þeir gerist, heldur eins og þeir myndast
á tjaldi veruleikans.
Á vorjafndœgradaginn 1949.
Þórbergur Þórðarson.