Tímarit Máls og menningar - 01.03.1949, Qupperneq 73

ÍJR ATÓMSTÖÐINNI
63
á gátt undan þúnga múgsins, fólk tók að streyma inní húsið. Þá loks
■opnuðust svalir alþíngis og þar birtist lítill feitur spertur maður, og
fer að setja sig í stellíngarnar. Hann bíður meðan fólkið fyrir neðan
lýkur við að sýngja Island ögrum skorið, hagræðir sér í herðunum,
þuklar hnútinn á hálsbindinu sínu, klappar sér á hnakkann með lóf-
anum, ber tvo fíngur uppað vörum og ræskir sig.
Og hann upphefur raust sína: íslendíngar, í djúpum, kyrrum, lands-
föðurlegum tóni; og menn þagna, viðurkenna sjónleikinn. Íslendíngar,
hann talar aftur þetta orð sem er svo lítið í heiminum og þó svo stórt,
og nú upplyftir hann til himins þrem fíngrum yfir múginn, ber síðan
eiðinn fram seint og fast með laungum þögnum milli orða:
Ég sver, sver, sver — við alt sem þessari þjóð er og var heilagt frá
upphafi: ísland skal ekki verða selt.
Landið selt
Þingkosningar fara fram um sumarið og fólk úti um land skilur ekki að neitt
sé í hættu. Höfuðpersóna sögunnar, sveitastúlkan Ugla, er heima hjá foreldrum
sínum fyrir norðan og enginn þar mundi fást til að trúa því sem hún hefur heyrt
með eigin eyrum á heimili þingmannsins þeirra í Reykjavík.
Ekkert vald hefði getað neytt föður minn til að trúa, þó sannað væri
með staðreyndum fyrir augum hans, að til væru þeir menn á íslandi
sem vildu afhenda útlendíngum landsréttindin árið eftir stofnun lýð-
veldisins, eða einsog það er kallað á nútímamáli: selja landið. Mikið
rétt, það hafði komið fyrir einusinni í fornsögum, Gissur Þorvaldsson
og félagar hans höfðu afhent útlendíngum landsréttindin; selt landið.
Þennan glæp, sem dalabúar mundu hafa neitað að trúa árið 1262,
höfðu þeir nú, eftir sjö hundruð ára sjálfstæðisbaráttu, fyrirgefið
sagnfræðilegri fyrirgefníngu. Ef nú upphófust nýir stjórnmálamenn
að selja land þeirra, mundu þeir ekki trúa þó þeir sæu, heldur fyrir-
gefa glæpinn sagnfræðilegri fyrirgefníngu á ný, þegar niðjar þeirra
hefðu barist aftur í sjö hundruð ár.
Stjórnmálamennirnir sóru hátíðlega eiða nyrðra í sumar aungvu
síður en syðra í vetur: ísland skal ekki verða selt né þjóðin svikin,
eingin atómstöð reist þar sem íslendíngar verði drepnir á einum degi,