Tímarit Máls og menningar - 01.05.1949, Blaðsíða 18

80
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Út úr þessu siðleysis og mannskemmdanna díki sé ég aðeins eina
einustu leið. Það er að breyta þjóðskipulagi hinnar sundurvirku eigin-
girni í þjóðskipulag hinnar samvirku eigingirni, það er í stéttlaust
þjóðfélag, þar sem engin stétt og enginn einstaklingur gætu haft hag
af því, að fólki sé haldið í fáfræði, að það sé alið á lygum og blekking-
um, að því sé byrlaður falskur mórall og að það sé þvingað til að lifa
lífi, sem er andstætt öllu siðferði og yfirleitt öllu viti.
Eg veit, að sumir draga í efa, að unnt verði að byggja upp slíkt
þjóðfélag úr svona sjálfselsku og eigingjörnu mannefni. En efasemdir
þessara manna stafa af því, að þeir hafa einblínt á hina sundurvirku
eigingirni. Þeir hafa ekki viljað sjá eða ekki heppnast að koma auga
á hina samvirku eigingirni, sem Krapotkin fursti lýsti á sínum tíma
svo átakanlega, og er engu sjaldgæfari í náttúrunni en eigingirnin sund-
urvirka.
Þeir dagar munu koma fyr eða síðar og sennilega fyr en síðar, að
sundurvirka eigingirnin flæmi þjóðirnar út í þvílíkt öngþveiti, að þær
eigi ekki um að velja aðrar leiðir til að bjarga lífi sínu en að mola í
sundur síðustu leifar þessarar úreltu villimennsku og reisa upp úr rúst-
um hennar skipulag hinar samvirku eigingirni, skipulag samstarfs,
samhjálpar, jafnréttis og friðar, í stað skipulags samkeppni, arðráns,
kúgunar og styrjalda. Þetta hefur þegar verið gert á sjötta hluta jarð-
arinnar.
Ég er í engum minnsta efa um, að slíkt þjóðskipulag myndi ger-
breyta ásýnd landanna og gefa fólkinu nýja sál. Það myndi gera menn-
ina gáfaðri, vitrari, betri og þróttmeiri. Og þetta þjóðskipulag myndi
sýna í öllu svo risavaxna yfirburði yfir þjóðskipulagsháttu hinnar
sundurvirku eigingirni, að það myndi aldrei hvarfla að neinum heil-
vita manni, jafnvel ekki að neinum andlega sjúkum manni, að hverfa
aftur til göndu villimennskunnar.