Tímarit Máls og menningar - 01.05.1949, Blaðsíða 77

OPINBERT LISTASAFN Á ÍSLANDI
139
vindlingi, hvergi má tala saman, nema í hálfum hljóðum, og jafnvel
í stórum söfnum, sem krefjast heilla daga, ef á að skoða þau sæmilega,
eru engin föng á að hvíla sig við kaffisopa eða aðra hressingu. í stað
þess, að slík ferð ætti að geta orðið til djúprar nautnar, verður hún
oft hið mesta erfiði.
Ef listasafn á að fullnægja tilgangi sínum, verður það að vera meira
en veggir með myndum og gljáfægð gólf. Það verður að anda þeim
hlýleika og skapa listaverkum sínum það umhverfi, að menn geti notið
þeirra eins eðlilega og frjálslega sem væru þeir á sínu eigin heimili.
Og það verður að vera enn meira. Það verður að vera miðstöð og
höfuðból allrar myndlistar í landinu. Það verður að eiga gott safn
bóka og tímarita, gott safn eftirmynda af frægum erlendum listaverk-
um, — það verður að veita almenningi góða og aðgengilega fræðslu
um listir og koma á stað skiptum erlendra og íslenzkra sýninga.
Það verður að vera sá vettvangur, þar sem hægt er að njóta alls hins
bezta í íslenzkri list við góð skilyrði, og þar sem hinn mikli gróandi í
listáhuga þjóðarinnar getur átt traust og virðulegt athvarf.
Þessi hugmynd er ekki ný. Mörg ár eru síðan að íslenzkum listunn-
endum varð ljóst, hvílík frumnauðsyn þetta er. Eftir því, sem ár hafa
liðið og íslenzkri list vaxið þróttur, hefur hugmynd þessi leitað æ fast-
ar á og orðið brýnni. En þó varð það ekki fyrr en nú í vetur, að hún
hefur öðlazt ákveðið form.
Ungur listamaður í Kaupmannahöfn, Skarphéðinn Jóhannsson arki-
tekt, sem er mörgum kunnur fyrir einstaka smekkvísi og listfengi, hefur
valið sér þetta verkefni til lokaprófs við Konunglega Akademíið í
Kaupmannahöfn, og hefur fórnað því miklum tíma og nákvæmri alúð.
Þar sem mér virðast teikningar þessar bæði merkilegar og mikilsvert
spor í þá átt, að menn geti gert sér grein fyrir hinum nákvæmari atrið-
um málsins, bað ég hann leyfis til að mega birta þær opinberlega.
Áður en það varð, sendi hann stjórn Fél. ísl. myndlistamanna nokkra
uppdrætti til umsagnar, og hlutu þeir hina beztu dóma.
Þar sem þær fullgerðu teikningar, sem Skarphéðinn hefur lagt fyrir
dómnefndina, hafa orðið að fela í sér ýmis atriði, sem ekki samræmast
aðstæðum okkar að fullu, hef ég frekar kosið að birta hér nokkra
lauslega uppdrætti, sem mér virðast betur henta, en má þó alls ekki
skoða sem endanlegar tillögur.