Tímarit Máls og menningar - 01.05.1949, Blaðsíða 92
154
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
inni yfirsterkari, svo þeir létu sér nægja að leggja til að lækka kostnað
til fræðslumála og stytta skólaskyldu um 2 ár.
Aldrei verður það sagt urn íslenzku borgarastéttina, að hún sé ekki
bæði námfús og næm á það, sem hún vill læra. Það þarf ekki að berja
í hana American way of living — ameríska lífsháttu — hún tekur tamn-
ingu eins og greindasti rakki. Engin hætta verður á að hún muni ekki
standast erfiðustu gáfnapróf, sem Bandaríkin leggja fyrir stofnríki At-
lanzhafsbandalagsins í framtíðinni. Þar mun fara saman ljúfur vilji
og gott upplag. Að minnsta kosti virðist viðskiptavit íslenzku borgara-
stéttarinnar hafa vaxið mikið við landsöluna. Fjármálakreppa er í land-
inu og sölur tregar innan lands og utan. Hvers vegna ekki að losa
vesalings íslenzka ríkið við eignir þess? Hvers vegna ekki að leyfa
einstaklingsframtakinu að létta á Fjallkonunni klyfjum hennar? Það
er blátt áfram borgaraleg skylda hinna fáu ráðdeildarmanna, sem só-
lunduðu ekki gróða stríðsáranna í hégóma. Já, borgarastéttin er fús til
að fórna fjármunum sínum og taka við þrotabúi ríkisins. Vísir, mál-
gagn hinna misvirtu heildsala, flutti fyrir nokkru klökka tilkynningu
um að báðir nýsköpunartogarar Vestmannaeyjakaupstaðar mundu
verða seldir á nauðungaruppboði vegna fjárþrota. Það vorar snemma
í viðskiptalífi íslenzkrar borgarastéttar í ár.
Og vorið læðist léttum fótum inn í dimmt flokksfjós sjálfstæðis-
manna, þar sem hinir ólmu stórgripir hafa verið bundnir árum saman.
í tíu ár hefur blessuðum skepnunum ekki verið hleypt út, ekki síðan
nazistavorið 1939. Þá voru þeir ungir hnýflóttir tarfar, nú eru þeir
orðnir fríðustu gripir, hyrndir vel og í beztu holdum. Þeir spyrna
klaufum í básana og baula fullir löngunar, því það vorar einnig snemma
í stjórnmálalífi íslenzkrar borgarastéttar í ár.
En Fjallkonan faldar hvítu í dag, hafísinn minnist við Hornbjarg,
og vor hennar kemur ekki í ár.
Skrifað á föstudaginn langa 1949.
Sverrir Kristjánsson.