Tímarit Máls og menningar - 01.05.1949, Blaðsíða 112
174
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
legan áhuga. Tel ég rit þetta í heild sinni veigamikið til skýringar sögu vorri yfir-
leitt, og sem héraðssaga ætla ég að það standi í fremstu röð fyrir margra hluta
sakir.“
Þriðji maðurinn, landskunnur fyrir ættfræði og sögufróðleik, ritaði um Eyja-
söguna: „Ég hef kynnzt riti þessu og finnst það vera ýtarlegt og einkar fróðlegt,
sýnir það, að siðir og hættir hafa verið þar á aðra lund en annarsstaðar á land-
inu.“ Sami telur Eyjasögunni mjög til gildis svo að af beri, liversu atvinnusagan
sé rækilega rakin og eins um leigukjör og skatta.
Af þessu, er hér að framan er skráð, ættu menn að geta séð, að það sem Jóhann
Gunnar Ólafsson hefur lagt til málanna með ritdómi sínum hefur lítið orðið til að
skýra vafasöm atriði, heldur miklu fremur til að rugla menn, er ekki voru sjálfir
nógu kunnugir til að dæma um þessa hluti.
I október 1948. Sigfús M. Johnsen.
STUTT ATHUGASEMD
Herra ritstjóri. Ég þakka fyrir það, að þér hafið gefið mér kost á að gera athuga-
semdir við þessa ritsmíð herra Sigf. M. Johnsen. Hún hefur þó ekki sannfært mig
um það, að ég hafi gjört honum rangt til, eins og hann virðist halda, heldur hitt, að
Quandoque bonus dormitat Honterus, jafnvel þó allir prófessorar Háskólans og ein-
hver ágætur kennari úti í löndum telji sagnarit höf. þegar til klassískra rita. Mér var
þvert um geð, af því að ég þekki vel mannlegt eðli, að skrifa um Eyjasöguna, en
taldi mig þó ekki geta skorazt undan því, sökurn þess að séra Jes Á. Gíslason, sá
maður, sem færastur var til þess að gera það hlutdrægnislaust, hafði ekki tök á því.
Ég hef, eins og höf., um áratugi kynnt mér sögu Vestmannaeyja, og dregið að mér
heimildir, þó hann vilji láta líta svo út sem ég hafi þar ekkert til brunns að bera.
Ég sé ekki ástæðu til að ræða þetta mál frekar, enda til lítils að deila um keis-
arans skegg.
Virðingarfyllst
Jóh. Gunnar Olafsson.