Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Síða 91

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Síða 91
EINMANA MAÐUR? sinni og knýja Hollywood til að gera raynd- ir sem ]>jóna áróðurshagsmunnra hennar. I rauninni eiga Hays codex og Siðsemis- sveitin ekkert skylt við siðsemi, feimnisinál eða trúmál. Hinn æðri klerkdómttr í Banda- ríkjunum heitir sér æfinlega til að tryggja aðstöðu þeirra stjórnmálamanna sem aftur- haldssamastir eru. Samtök þeirra tóku mjög vægt á glæpamyndum en sneru sér harka- lega gegn Itverri þeirri mynd sem túlkaði framsækin viðhorf og þóttust þá vera að berjast gegn ofbeldisandanum. Monsieur Verdoux varð tilefni þess að Siðsemis-sveitin hóf eina áhrifaríkustu her- ferð sína. Eigendur kvikmyndahúsa voru heittir hótunum ef þeir ætluðu að sýna mynd, sem var kunn að því að verja glæpi. Kvikmyndahúsaeigendur riftuðu samning- ttm sínum, þegar Siðsemis-sveitin lét þá vita, að yrði Monsieur Verdoux sýnd, myndi kveðið upp hann yfir stofnunum þeirra og þær settar á svartan lista. Hrakfarir Chaplíns í Bandaríkjunum jöfnuðust aðeins að nokkru leyti af góðum undirtektum í Englandi og Frakklandi. Monsieur Verdoux hefði ef til vill orðið „síðasta“ mynd Chaplíns ef Borgarljósin hefðu ekki hlotið óvænta hylli, er þau voru send út á nýjan leik 1950, en þannig fékk fyrirtæki hans mjög verulegar tekjur. Borgarljósin höfðu verið angurvær, Mon- sieur Verdoux var næstum örvæntingarfull mynd. Þessi grunntónn var þeim mun at- hyglisverðari sem menn minntust þeirrar fullvissu um framtíð mannkynsins sem hljómaði í lok EinræSisherrans: Við erum á leið frá myrkri til Ijóss. Lokatnyndirnar í Verdoux sýndu h'tinn mann sent gengur hugaður að fallöxinni og öðlaðist þessi síð- ustu augnahlik svip af fasi og göngulagi hins gamalkunna Charlies. Sumir hafa reynt að skýra beiskju Ver- doux með sálfræðilegum rökum: Aldurinn ætti að vera að buga Chaplín — hann vildi hefna sín á konunum eftir vonbrigði í ást- um ■— mannvonzkan sem æfinlega hefði verið grafin í persónuleik hans hefði með árunum átt að ná undirtökunum. Af þessu tilefni er vert að minna á að skömmu eftir að Chaplín giftist Oonu O’Neill komst hann svo að orði: Ég hej aldrei verið eins jullkomlega ham- ingjusamur og nú. ÞaS er sagt uS líjiS hejj- ist þegar maSur er jertugur; ekkert er jrá- leitara. ÞaS er ekki jyrr en maSur er jimm- tugur aS hann jer aS njóta lífsins til fulln- ustu. Aldrei hej ég fundiS gleði augnabliks- ins í jajn ríkum mæli og daginn sern ég átti •58 ára ajmæli ... Það er staðreynd að Chaplín hafði aldrei verið eins hamingjtisamur í einkalífi sínu og eftir fjórða lijónaband sitt. Eftir að liann og Pauletta Goddard skildu (í fullu bróð- erni), giftist hann 1943 Oonu O’Neill, dótt- ur leikritaskáldsins fræga og nóbelsverð- launahöfundarins Eugene O’NeiIl, en hann var raunar andvígur þeim ráðahag. Chaplín var þá 55 ára gamall og kona hans 18 ára. En sú ótrúlega æska sem „the Kid“ geymdi enn í hjarta sínu varð öllum aldursmun yfirsterkari. Astæðuna til þeirrar beiskju sem óve- fengjanlega einkenndi Monsieur Verdoux er þannig ekki að finna í einkalífi hans heldur öllu frekar í þeim örðugleikum sem fyrir lionum urðu í opinheru lífi. Eftir að Bandaríkin tóku þátt í styrjöldinni hófust ákafar og árangursríkar árásir á Chaplín. llann hafði sjálfur boðið þeim heim með því að taka þátt í deilu þeirri sem þá gagn- tók hugi manna um land allt: Atlanzhafið eða Kyrrahafið? Eftir árás Japana á Pearl Harhour barð- ist hluti af lofther og flota Bandaríkjanna á vígstöðvunum í Kyrrahafi, en aðrar sveitir höfðu verið sendar yfir Atlanzhaf og höfðu aðsetur á Brellandseyjum. Eins og menn 281
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.