Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Qupperneq 91

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1957, Qupperneq 91
EINMANA MAÐUR? sinni og knýja Hollywood til að gera raynd- ir sem ]>jóna áróðurshagsmunnra hennar. I rauninni eiga Hays codex og Siðsemis- sveitin ekkert skylt við siðsemi, feimnisinál eða trúmál. Hinn æðri klerkdómttr í Banda- ríkjunum heitir sér æfinlega til að tryggja aðstöðu þeirra stjórnmálamanna sem aftur- haldssamastir eru. Samtök þeirra tóku mjög vægt á glæpamyndum en sneru sér harka- lega gegn Itverri þeirri mynd sem túlkaði framsækin viðhorf og þóttust þá vera að berjast gegn ofbeldisandanum. Monsieur Verdoux varð tilefni þess að Siðsemis-sveitin hóf eina áhrifaríkustu her- ferð sína. Eigendur kvikmyndahúsa voru heittir hótunum ef þeir ætluðu að sýna mynd, sem var kunn að því að verja glæpi. Kvikmyndahúsaeigendur riftuðu samning- ttm sínum, þegar Siðsemis-sveitin lét þá vita, að yrði Monsieur Verdoux sýnd, myndi kveðið upp hann yfir stofnunum þeirra og þær settar á svartan lista. Hrakfarir Chaplíns í Bandaríkjunum jöfnuðust aðeins að nokkru leyti af góðum undirtektum í Englandi og Frakklandi. Monsieur Verdoux hefði ef til vill orðið „síðasta“ mynd Chaplíns ef Borgarljósin hefðu ekki hlotið óvænta hylli, er þau voru send út á nýjan leik 1950, en þannig fékk fyrirtæki hans mjög verulegar tekjur. Borgarljósin höfðu verið angurvær, Mon- sieur Verdoux var næstum örvæntingarfull mynd. Þessi grunntónn var þeim mun at- hyglisverðari sem menn minntust þeirrar fullvissu um framtíð mannkynsins sem hljómaði í lok EinræSisherrans: Við erum á leið frá myrkri til Ijóss. Lokatnyndirnar í Verdoux sýndu h'tinn mann sent gengur hugaður að fallöxinni og öðlaðist þessi síð- ustu augnahlik svip af fasi og göngulagi hins gamalkunna Charlies. Sumir hafa reynt að skýra beiskju Ver- doux með sálfræðilegum rökum: Aldurinn ætti að vera að buga Chaplín — hann vildi hefna sín á konunum eftir vonbrigði í ást- um ■— mannvonzkan sem æfinlega hefði verið grafin í persónuleik hans hefði með árunum átt að ná undirtökunum. Af þessu tilefni er vert að minna á að skömmu eftir að Chaplín giftist Oonu O’Neill komst hann svo að orði: Ég hej aldrei verið eins jullkomlega ham- ingjusamur og nú. ÞaS er sagt uS líjiS hejj- ist þegar maSur er jertugur; ekkert er jrá- leitara. ÞaS er ekki jyrr en maSur er jimm- tugur aS hann jer aS njóta lífsins til fulln- ustu. Aldrei hej ég fundiS gleði augnabliks- ins í jajn ríkum mæli og daginn sern ég átti •58 ára ajmæli ... Það er staðreynd að Chaplín hafði aldrei verið eins hamingjtisamur í einkalífi sínu og eftir fjórða lijónaband sitt. Eftir að liann og Pauletta Goddard skildu (í fullu bróð- erni), giftist hann 1943 Oonu O’Neill, dótt- ur leikritaskáldsins fræga og nóbelsverð- launahöfundarins Eugene O’NeiIl, en hann var raunar andvígur þeim ráðahag. Chaplín var þá 55 ára gamall og kona hans 18 ára. En sú ótrúlega æska sem „the Kid“ geymdi enn í hjarta sínu varð öllum aldursmun yfirsterkari. Astæðuna til þeirrar beiskju sem óve- fengjanlega einkenndi Monsieur Verdoux er þannig ekki að finna í einkalífi hans heldur öllu frekar í þeim örðugleikum sem fyrir lionum urðu í opinheru lífi. Eftir að Bandaríkin tóku þátt í styrjöldinni hófust ákafar og árangursríkar árásir á Chaplín. llann hafði sjálfur boðið þeim heim með því að taka þátt í deilu þeirri sem þá gagn- tók hugi manna um land allt: Atlanzhafið eða Kyrrahafið? Eftir árás Japana á Pearl Harhour barð- ist hluti af lofther og flota Bandaríkjanna á vígstöðvunum í Kyrrahafi, en aðrar sveitir höfðu verið sendar yfir Atlanzhaf og höfðu aðsetur á Brellandseyjum. Eins og menn 281
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.