Tímarit Máls og menningar - 01.04.1967, Síða 33

Otti og eymd þriðja ríkisins
MAÐURINN: Ef þessar frásagnir af prestaréttarhöldunum hætta ekki, segi ég
blaðinu hreinlega upp.
KONAN: Og hvaða blað ætlarðu að kaupa? Þetta stendur i þeim öllum.
MAÐURINN: Ef annar eins óþverri er prentaður í ölium dagblöðunum, þá les
ég bara ekkert blað. Ekki getur vitneskja mín um það hvað er að gerast
í heiminum minnkað við það.
konan : Það getur ekki sakað þó þeir hreinsi til.
maðurinn: Hreinsi til! Uss, þetta er ekkert annað en pólilík.
KONAN: Að minnsta kosti kemur okkur það ekkert við, við erum nú evan-
gelísk.
maðurinn: Fyrir fólkið er það ekki sama ef það getur ekki framar hugsað
um skrúðhús í kirkjum án þess því komi þessi viðbjóður í hug.
KONAN: Hvað eiga þeir sosum að gera þegar svona hlutir koma fyrir?
maðurinn: Hvað þeir eigi að gera? Það væri kannski ekki úr vegi að þeir
litu einu sinni í eigin barm. I Brúna húsinu þeirra kvað nú ekki allt vera
hreint heldur.
KONAN: En það sannar liara að þeir eru enn að lækna þjóðina, Karl!
MAÐURINN: Lækna! Sér er nú hver lækningin! Ef heilbrigðin lítur svona út,
þá vil ég sjúkleikann heldur.
konan: Þú ert svo óstyrkur á taugum í dag. Var eitthvað um að vera í skól-
anum?
maðurinn: Hvað ætli hafi sosum verið um að vera i skólanum? Og gerðu
það fyrir mig að vera ekki alltaf að tala um hvað ég sé óstyrkur á taugum,
það getur gert hvern mann taugaveiklaðan.
konan: Við ættum ekki alllaf að vera að jagast, Karl. Aður ...
maðurinn: Atti ég ekki á von! Aður! Ég hef aldrei viljað láta eitra hug
barns míns hvorki nú né áður.
KONAN: Hvar er hann annars?
maðurinn: Hvernig á ég að vita það?
KONAN: Sástu hann fara út?
maðurinn: Nei.
KONAN: Ég skil ekki hvert hann hefur getað farið. Hún kallar: Klás Hinrik!
Hún lileypur út úr herberginu. Heyrist kalla. Kemur síðan til baka.
KONAN: Hann hefur farið út, það er ekki um að villast.
maðurinn: Hvað er undarlegt við það þó hann fari út?
konan: í þessari úrhellisrigningu.
23