Tímarit Máls og menningar - 01.10.1968, Blaðsíða 24

Tímaril Máls og menningar
gagnrýni okkar eftir að hafa búið
okkur vel undir. Þannig getum við
hindrað prófessorinn í því að fylgja
þeim þræði. sem hann hafði ásett sér
að fylgja og neytt hann til að ræða
rök okkar. Við báðum t. d. Crozier
(Michel Crozier, prófessor í félags-
fræði), sem heldur fyrirlestra um
franskt þjóðfélag, að vera viðstadd-
an sýningu á kvikmynd Chris Marker
um verkfallið í Rhodiaveta.1 Crozier
neitaði þvi. Þá sögðum við honum
að við myndun hindra hann í að
halda fyrirlestra sína.
Gagnrýnin á háskólanum er í
stuttu máli visst stúdentavald. Ekki
í þjóðfélaginu að svo stöddu, heldur
í háskólanum. í Vísindadeildinni er
t. d. auðvelt að benda á að stúdent-
um er hvergi kennt hvernig á að
nýta vísindin á hagkvæman hátt.
Notkun vísindanna í okkar þjóðfé-
lagi er vandamál, sem þarf að leysa.
Það er verk menntamanna.
Gagnrýni í skilningi Marx?
D. C.-B.: Þessi gagnrýni getur
engin áhrif haft, nema arðrændir
menn geti tekið hana upp í byltingar-
baráttu sinni. Þótt stúdentar séu nú
þeir einu, sem heyja heildar bylting-
arbaráttu, þá hefur byltingarstarf
verklýðsstéttarinnar ekki alveg horf-
1 VefnaðarverksmiSja í Lyon.
ið á Vesturlöndum. En það eru eink-
um ofsafengin verkföll, skyndilegar
ofbeldisaðgerðir ungra verkamanna.
í verkföllunum í Caen og Saint-
Nazaire voru það ungir verkamenn,
sem sýndu mestan baráttuvilja. Það
eru ekki aðeins stúdentar, heldur
æskan, sem er að gera uppreisn.
Verkamaður, sem er fjölskyldufaðir,
hefur enga löngun til að berjast, þeg-
ar hann sér að verklýðssambandið
CGT dregur úr því og aðrir láta ekki
á sér kræla. En ungir verkamenn
hafa ekkert að missa: þeir eru at-
vinnulausir, þeir eiga ekki fyrir fjöl-
skyldu að sjá, og þurfa ekki að
horga afborganir af ísskápnum.
Ég segi ekki að það megi búast við
mikilli verklýðsbaráttu á næstunni,
en ástandið getur breytzt mjög
skyndilega, því að efnahagskreppan
og Víetnamstyrjöldin, sem ekki er
lokið, munu hafa áhrif á Frakkland.
Við höfum að vísu ekki annað sam-
band við verklýðsstéttina en þegar
við reynum að dreifa út áróðursmið-
um. En ef það verður verkfall í Nan-
terre, held ég að við ættum að gera
eins og ítalskir stúdentar í Fiatverk-
smiðjunum: slást í lið með verkfalls-
vörðunum, og hleypa þeim verka-
mönnum sem vilja inn í háskólamat-
stofurnar.
118