Tímarit Máls og menningar - 01.10.1968, Blaðsíða 83

Þrjú bréf og cilt kvœ'ði
Fjölni, svo og að hann hefur lesið hók Marmiers, enda notar hann tækifærið til að
koma sama högginu á hann og Sigurð Breiðfjörð (i utanmálsgreininni). — Kramsi er
Sigurður Breiðfjörð (sjá JHRit I 169 nm.) og rímurnar eru „Rímur af Valdimar og
Sveini og Bardaga á Grata-heidi orktar af Sigurdi Breidfjörd", prentaðar í Viðey 1842.
Vísurnar sem Jónas vitnar í eru 3.—4. vísa úr mansöng 8. ríniu („hauðrið“ er „haudur'1
í útg., annars eru vísurnar óbreyttar). — Reinhardt: J. Chr. IJ. Reinhardt (1776—1845),
prófessor í dýrafræði við Hafnarháskóla og kennari Jónasar. — Kaflinn um Skriblur
er nálega samhljóða bréfkafla sem Jónas hafði skrifað Páli Melsteð yngra litlu áður
(10/2 1842; sjá JHRit II 123—24). — najni minn góður í Reíkholti er sr. Jónas Jóns-
son (1773—1861); Jónas gisti í Reykholti sumarið 1841 og hefur þá kynnzt honum. —
Sœun þín: sbr. það sem áður var sagt um kvæðið Sæunn hafkona. — lítið er lítið o. s.
jr.: shr. Annað kvæði um Alþing, „Lítið er lítið, og stutt er skamrnt" (JHRit I 117);
það kvæði er þó ekki ort fyrr en vorið 1843, en þessi hending er greinilega eldri. — Til
Klippen i dens Vœlde: Kvæðið sendi Jónas Steenstrup í hréfi 4/10 1841 (JHRit II 100—
102); breytingar frá þeirri gerð eru þessar: 2. er. 2. vo. blaalig-dunkle > venligdunkle;
5. er. 1. vo. Ja, ser du vel > Já, bedste Ven; 5. er. 5. vo. Fjeld > Bjerg. — Laxdcelu-
rímur eru eftir sr. Eirík Bjarnason (1704-—91), síðast prest í Hvalsnessþingum; þær eru
til í ehdr. í JS 46, 4to, og eru 50, ekki 55. Tilfærðu vísurnar eru 66.—75. vísa í 13. rímu;
þær eru orðréttar eins og í frumritinu, nema í næstsíðustu vísunni stendur í frumriti
liraustur, þar sem Jónas hefur herkenn. 1 Lbs. 1783, 4to er uppskrift af rímunum, en
hún er víða frábrugðin frumriti í þessum vísum, svo að líklegast er að Jónas hafi haft
fyrir sér frumritið, en breytt þessu eina orði. Upphrópunarmerkin utanmáls benda á
hortitti. — Á „bókasöluna“ er minnzt í bréfi frá Jónasi til Steenstrups 1/3 1841 (JHRit
II 66), þar sem hann segist hafa sent Hafnarvinum sínum „en lille Bogauktion" og bælir
við: „det er en overgiven Farce, et Manuskript for Venner". Jónas segir að Steenstrup
geti fengið að sjá það hjá Konráði, Brynjólfi eða Skúla Thorlacius. Ritið virðist hafa
glatazt með öllu, nema þessi viðbót (sbr. JHRit V, cx). — Vísan urn Án hrísmaga er úr
Laxdælurímum, 95. vísa í 25. rímu; orðrétt eins og í frumriti. — Landjysikus: Jón
Thorstensen (1794—1855). — Bakaríið: Það byggði P. C. Knudtzon, en síðar keypti
það Daníel Bernhöft, og bar það síðan nafn hans. — Regína Rist var dóttir P. Rists
(d. 1834) verzlunarfulltrúa við verzlun P. C. Knudtzons; hún giftist Sveinbirni Guð-
mundssyni í Bygggarði, og eru ættir frá þeim, m. a. var Lárus Rist sundkennari sonar-
sonur þeirra. Móðir Regínu átti síðar Einar Einarsson; þau bjuggu í Miðbýli í Þing-
holtum (sjá Klemens Jónsson, Saga Reykjavíkur I 165, 266). — að skrija landlísingu:
Jónas fékk ekki aðeins ferðastyrkinn, heldur samþykkti llafnardeild Bókmenntafélags-
ins á fundi 23/4 1842 að bjóða Jónasi 200 ríkisdala styrk til að byrja að semja land-
lýsingu, enda kæmi hann til Ilafnar um haustið (sjá JHRit V, cxxxvi—cxxxviii og
BrPBréf 15—16).
12 TMM
177