Tímarit Máls og menningar - 01.12.1968, Blaðsíða 68

Tímarit Máls og menningar
En aðeins eitt afrek lét Hitler af sér leiöa, hélt konan áfram. Við heimt-
uðum sjálfstæðið þótt ég gæti endurheimt jáið mitt. Enda virðist mér maður
sjá miklu meira undir öðrum en sjálfum sér. Stelpurnar spurðu líka hvert
menn færu þar sem vegirnir liggja hring í kringum sömu þúfuna. Við
fengum ekki allt með fána og forsetanum.
Næst til Grænlands, sagði Sveinn.
Meee, jarmaði Boggi.
Ég vildi geta flutt búferlum um allan heiminn, sagði konan. Við lifum á
tímum þjóðflutninga og hví ekki að fylgja tímanum þótt tjaldið sé úrelt. Ég
á heimtingu á mér líði vel.
Mammapabbi er orðin alþjóðasinni, sagði Kristján.
En þið ykkar eigin þrælar heftir í vinnu og látið kaupið binda ykkur við
ákveðinn stað andlega latir, svaraði konan. Það er rétt hjá Bogga að lög-
heimilið sé glæpastofnun og ættlandið spennitreyj a.
Gangið geggjuninni á vald, sagði Boggi og strauk af sér mókið.
Þú áleizt konur ættu að eiga börn í sérstökum fæðingarflugvélum á al-
þjóðaleiðum svo allir fæddust heimsborgarar samkvæmt lögum, sagði konan.
Það er slæmt að fæðast heima, sagði gesturinn. Ég heiti Óli Kristján
Ilonak. Mamma var eskimói. Pabbi var norskur og hitti mömmu í fjöru og
starði lengi á hana þegjandi. Hann átti stór stígvél og mamma sagði: Illonak
þú komst úr stígvélinu. Núna er hún geggjuð og segir: Ég hef annan fótinn
öðrum megin hinn hinum megin. A hverjum fæti eru fimm tær. Ég hef einn
handlegg öðrum megin og annan handlegg hinum megin. Ég hef tíu fingur.
Þeir skiptast rétt á hvora hönd og tærnar deilast rétt. En hví er ég einhöfða.
Það veit enginn.
Ég sé þegar þú segir það augun í þér eru skásett, sagði konan.
Augnaumbúnaðurinn, sagði maðurinn gremjulega. Mamma á kajak og
hún geymir stígvélið af pabba. Hún situr í fjörunni hjá slorrennunni og
höfuð hennar ætlar að klofna. Þegar ég flet fisk læt ég einn fylgja slorinu.
Hún veit hann kemur frá Ilonak. Ég læt það nægj a.
Skömm er að þér, sagði gamla konan.
Vildirðu eiga eskimóakerlingu fyrir mömmu, spurði Boggi.
Nei, svaraði gamla konan. Hver veit nema æðri verur líti á þig sem skræl-
ingja. Reiðin og hatrið löngunin og draumurinn og veruleikinn allt er
kannski heimar eða einungis sýklar í huganum. Allt æðra er óæðra óskiljan-
legt. Fiskurinn hefur enga hugmynd um hvolpinn þótt hvolpurinn og fiskur-
inn séu til í okkar augum vegna þess við kunnum að líta niður á aðra. Við
274