Tímarit Máls og menningar - 01.06.1969, Blaðsíða 37
Fetfgar
„Hvað er á seyði?"
„SegSu verSinum aS vera frammi.“
„ViS komumst af einir.“
„Leimmér aS fara héSan út, ha. Ég skal passa þig. Ég lofa því. Ekki láta
mig fara aftur í klefann.“
„Ég ræS nú litlu um þaS. En þaS er bæSi verk mitt og vilji aS hjálpa þér.“
„MeS því aS koma mér héSan út?“
„Ekki beinlínis, en viS gætum kannski í sameiningu stytt dvöl þína hér.“
„MeS því aS gera mig aS góSum manni sjálfsagt. Svo verS ég náSaSur
fyrir góSa hegSun, eSa eitthvaS svoleiSis. Ég gríp þetta hara alls ekki. Þetta
getur ekki veriS ég. Ég veit ekki til aS ég hafi gert neitt. Ég get alls ekki mun-
aS, aS ég hafi gert neitt.“
„Ég get hjálpaS þér til aS rifja þaS upp.“
„Rifja upp eitthvaS, sem ég hef kannski alls ekki gert!“
„SjáSu til, Hlynur ...“
„Ég sé ágætlega.“
„Jafnvel þótt viS gætum fært tímann aftur um mánuS gætum viS ekki
bjargaS þér frá þeim örlögum, sem þú átt fram undan.
Frá þjóSfélagslegu sjónarmiSi er skapgerS þín gölluS. Menn verSa aS
laga sig aS sambúSarreglum. Ef þeir gera þaS ekki, eru þeir dæmdir úr leik.“
„Ég var fullur.“
„Þetta er ræfils afsökun.“
„Ég er alveg á móti þessu öllu saraan. Ef einhver reynir aS taka þaS dýr-
mætasta, sem maSur á, gerir maSur auSvitaS allt til aS missa þaS ekki.“
„ÞaS á enginn lifandi manneskju.“
„Þú ættir aS segja pabba og mömmu þaS.“
„Þú hefur ógnaS lífsöryggi annarrar manneskju. ÞaS sýnir, aS þú virSir
ekki leikreglurnar. Atvikin hafa reynt þig, og þú hefur brugSizt.“
„HvaS á ég þá aS gera?“
„Grafast fyrir ástæSur þess, sem þú gerSir. Athuga, hvaS þaS er í skap-
gerS þinni, sem hefur knúiS þig til slíks verknaSar og beina því til betri veg-
ar. Ég get ekki hjálpaS þér gegn vilja sjálfs þín.“
„Þú meinar, aS ég eigi aS reyna aS muna glæpinn, og svo ætlarSu aS sanna,
aS ég hafi haft rangt fyrir mér, og svo ætlarSu aS kenna mér aS hafa stjórn
á sjálfum mér. Eins og þú sagSir um daginn. Sem sagt ég á aldrei aS fá aS
gleyma.“
„EitthvaS í þá átt, j á.“
27