Tímarit Máls og menningar - 01.10.1969, Blaðsíða 91

Matthías Jochumsson
Sex óprentuð bréf
Til Þorkels prests Bjarnasonar á Mosfelli
(Lbs. 3182, 4to)
Minn góði, gamli Keli! 19. apr.1
Nú fyrst fékk jeg þitt skrívelsi frá föstud. langa, og hafðu aS vissu leiti
þökk fyrir þaS, aS vissu leiti segi jeg, því hvaS kemur til aS þú dr.aldrei
þennan stekkjarveg út til mín? ÞaS er hvorttveggja jeg mun vera magur, en
nóg búsældin hjá þér, enda sýnir þú þaS og lætur mig skilja þaS, en þó þú
gjörSir mér einusinni ánægju heilan vetur móti vilja þínum meS því aS
skreppa snöggvast til mín, þá þyldir þú þaS megurSarinnar vegna, enda
getur brátt orSiS lengra á milli okkar tveggja gömlu klakaklára. Jeg hef opt
sagt þér aS viS eigum ekki aS afrækja hvor annan meSan viS erum svo náir,
því í sumu falli fær víst hvorugur merkari nágranna aptur viS aS búa. Nú
ekki meira af þessu, og kondu nú blessaSur! GuS gefi þér blessan meS
barni! 2a Mér þykir ekki ólíklegt aS af ykkur spretti duglegt og uppbyggilegt
kyn; þiS eruS bæSi vanmetalítil og sálin rétt góð í báSum.
Jeg dróst inn í bindindis ofsan2b í Rvík um daginn — mest til þess aS herSa
á prestaskólanum, en alveg er jeg þér samdóma, enda er bindindi þetta mest
pólitist. Jeg slapp meS aS semja meS hinum lögin, en skrifaSi mig ekki á
bindindislistan; er og verS einsog jeg hef veriS, og gef þér í staupinu, ef jeg
hef eitthvaS og — ef þú kemur þó öll veröldin sé í bindindi og öll útskrifuS
meS lögum og mitt nafn undir. Þetta hrynur því miSur líkl. eins skyndilega
og þaS var stofnaS. En gott er meSan góSu náir, ekki sízt á prestaskólanum!
Þeir Tryggvi3 og r'nkum Eggert settu allt í flamma. Pólitíkin þeirra NorS-
linga! Ihi du! En Þjv'Sólfur um FæSingardag kgs!4 En flaggiS! En Ame-
ríkuferSirnar! En tíSin, en blöSin, útlitiS! höfum viS ekkert um aS tala
eina dagsstund? — Þá eru Vallnatelpurnar; jeg gerSi allsengan kost á aS
fást viS þær (jeg skyldi þá hirSa mína horgemlinga!) fyr en þú leyfSir. Jeg
er nú búinn aS reyna þær, og skal ef vill spyrja þær einu sinni í viku fram-
eptir, en víst verSr Sigga fjærri því aS geta fermst af mér í vor. BæSi kunn-
átta röng og einkum lestr eru á móti því; þá yngri mætti heldur ferma, en
hún er of ung, enda kunna hvorugar heldur neitt orS í biflíusögunum. Æ,
185