Alþýðublaðið - 30.07.1924, Blaðsíða 2

1
Gððæri.
Sj í!dan hífir náttúrf n verið
jifnörlát við oss íslecdinga og
á þessu ári. Sjaldan hefir atorka
og dugnaður hinna vinnandi
manna þessa lands skapað jafn-
mikinn auð á svo skömmum
tfma.
Árið f fyrra vir >sæmilegt
aflaár< til iands og sjávar, seglr
Landsbankinn í skýrsiu sinni.
Fulltrúaráð íslandebanka segir,
að togararnir hafi þá haft sér-
staJclega góöan ágóða á fiskveið-
unum.
Þ ið, sem af er þessu ári,
höfir verið svo að segji órainni-
legur uppgripaafll umhverfis
landið alt, einkum á togara og
stærri vélbáta; hafa margir þelrra
fengið tvöfait meiri afla en á
sama tíma í fyrra. Tíðarfar hefir
verlð svo hagstætt tii fiskverk-
unar, sem frekast varð á kosið.
Er því mikill hluti aflans þegar
fuliverkaður og afhentur erlend-
um kaupendum fyrir hér um bii
þriðjungi hærra verð hvertskip-
pund en í fyrra og enn meira
selt fyrir frám. Enn þá hefzt
fiskaflinn og verðið. Sfldveiðin er
byrjuð; Iítnr þar út fyrir góðan
afla, grelða sölu og hátt verð.
Afkoma bænda í vor var góð;
grasspretta er nú yfirleitt orðin
nálægt meðallagi og fer dag-
bntnandi. UIl er í háu verði, út-
lit gott með kjötsölu. Má því
hiklaust fullyrða, að þetta ár
verðl eitt h\ð mesta gróða- og
uppgangs-ár.
En fyrir hverja? Hverjir hljóta
og njóta ávaxta árgæzkucnar og
atorku verkamanna og einyrkja
á landi og sjó?
I>ví er fljótsvarað; það eru
togaraeigendur, fiskkaupmenn,
braskarar og burgeisalýður þessa
lands. Þelr menn, sem ráða yfir
eða eiga skip, lönd og önnur
íramleiðslutæki, keypt fyrir arð-
inn af vinnu álþýðu, rekin og
hagnýtt með keyptri starfsorku
verkamanna. Hér^í blaðinu hefir
verið sýnt tram á, að afli tog-
aranna f 5 mánuði þessa árs sé
um 20 milljóna króna virði full-
verkaður; af því rennur fuilur
helmingur, alt að 12 milljónum,
í vasá togaraeigenda sem hrei n
6. sambandsþing
Al^ðosambands islands
veríur sett í Reykjavík miðvikudaginn 5, nóvember 1924.
Fundartími og fundarhús verður auglýst síðar.
Félög Þau, sem eru í Alþýðusambandinu, kjósi einn fulltrúa fyrir hveit
hundrað skráðra félftga, eða bröt úr hundraði og einn fyrir félagið.
Jafnmarga fulltrúa skal kjósa til vara (sbr. að öðru leyti 11. gr. laga
Alþýðusambandsins).
Reykjavík, 28. júlí 1924.
F. h. Alþýðusambands íslands.
Jón Baldvlnsson,
forseti.
Fellx Gfuðmuiidsson.
ágóði. Sýnir þetta ijóslega, hversu
ávöxtunum er sklft.
Enginn mftður með snæfíl at
réttlætistilfinoingu getur álitið
þetta rétt. Engum hellvita mannl
dettur í hug að halda því fram,
að fiskisældin og veðurblfðan sé
oss veitt og gefin eingöngu til
þe3S, ftð örfáir togaraeigendur og
útgerðarmenn geti grætt stórfé.
Eoginn leyfir sér að halda því
fram, að fisklmiðin og sólsklnið
sé eign einstakra manna.
Þetta er oss öllum gefið sam-
eiginiega, og sameiginiega eigum
vér að réttum iögum að njóta
þess. Gæði íslands til Iftnds og
sjávar eiga að verft sameign
landsmanna ailrft, ávextir ár-
gæzkutmar líka.
Þeir, eem með atorku og duga-
aði breyta gæðum náttúrunnar í
auð, verkafólkið. framlelðend-
urnir, eiga að fá fuit sannvirði
vinnu slnnar, afrakstur hennar.
Meðan burgeisar ráða, fæst
þetta elgi, en verkamenn geta
með traustum samtökum og sam-
vlnnu aukið arðhluta sinn og
bætt kjör sío, um leið og þeir
vicaa að þvf, að yfirráðin kom-
ist í hendur ftlþýðuonar. — Að
því ber að stefna.
Ea meðan þessu takmarki er
ekki ]i íð, verður alþýðan stöð-
ugt að gæta þess, að valdhaf-
arnir, burgeisar, dragi sér ekki
það fé, sem þjóðinni ( heild sinni
ber að réttum lögum. Hún verður
að gæta þess, að þeir beri ekki

Alþýðublaðlð
kemur út á hverjum virkum degi.
Afg reið sla
við Ingólfsstræti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
91/a—10Va árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633:. prentsmiðja.
988: afgroiðsla.
I 1294: ritstjórn.
I
| Ve r ð 1 a g:
I Áskriftarverð kr, 1,0C á mánuði. S
I Auglýsingaverðkr. 0,16 mm.eind. K
1
u
i
i
I
I
I
II
I
s
Málni&garvOrnr.
Zinkhvíta, Biýhvíta, Fernia-
olía, Japanlökk. — Að elns
beztn tegandir. — Komið
og athugið verðið áður en
þór gerið kaup annars staðar.
Hf. rafmf. Hiti & L jðs.
Langavcgi 20 B. — Sími 880.
hag rfkissjóðs og þjóðféiagslns
fyrir borð til þe3S að auka gróða
sinn. Nú verður hún að krefjast
þess, áð þelr skili þjóðinni nftur