Tímarit Máls og menningar - 01.05.1987, Side 106

Tímarit Máls og menningar
En lesandi lætur aftur bókina og leggur hana frá sér, gengur út og gubbar. Ef
hún er nógu vel skrifuð. Og ég held hún sé að koma til, eða öllu heldur:
komin til ef þú ert búinn að ráða fram úr mömmu.
Er þetta skiljanlegt? Og þó að það sé skiljanlegt — er það þá rétt? Þitt að
skera úr því. En sagan á að vekja hroll, ekki vegna eins eða annars sem
kemur fyrir Stebba heldur þess sem verður úr honum. Af því að honum
tekst svo vel það sem til er ætlast af honum: „að verða að manni“. Réttur
hrollur á réttum stað: þá er sagan orðin góð. Er hún ekki alveg að verða
það?
Meðal annarra orða: Ojsen bara, er það nafn á bók? Ænei.
Bestu kveðjur,
Ólafur
Innskot 1987
Um sumarið gekk bókin í gegnum hvorki meira né minna en full 9 handrit
til viðbótar þeim þremur sem þegar lágu fyrir, í ofanálag við uppkastið sem
ekki taldi minna en 1.500 síður. Nokkrir þættir hurfu algjörlega í nið-
urskurði. Sem betur fer. Bókin styttist um einar 40—50 síður frá fyrstu gerð.
Um líkt leyti var bókarheitið Gælunafnið fellt niður að tillögu útgefanda
og mér datt Ljóstollur í hug. Minnir satt að segja að mér hafi fundist það
fallegt úrelt nafn sem gott væri að reyna að glæða nýju lífi. Einstaka manni
tókst samt síðar að lesa í það subbuskap mér til mikillar furðu.
Ég vissi að endingu hvorki í þennan heim né annan því nú nálgaðist út-
gáfudagur. Við drepum niður í bréf til Jóhanns Páls í júní 1980.
Kaupmannahöfn 6. júní 1980
Kæri Jóhann!
Ég fer sennilega að gera þig gráhærðan. Ég er búinn að liggja andvaka og í
svitabaði yfir breytingum mínum á 29. kafla í próförk. Eg held að það sé
alveg sama hvernig ég reyni að fara í kringum það: Endir bókarinnar er
falskur svona: þ. e. a. s. Stefán lendir í sínum fyrstu slagsmálum í kafla 27 og
aðeins tveim blaðsíðum aftar er hann orðinn harðsvíraður nauðgari. Við
verðum að sleppa þessari nauðgun og láta okkur nægja það að hann vinni
Hangikjötið í slag, segi sína fyrstu klámsögu, og endi á því að lyfta mót-
232