Tímarit Máls og menningar - 01.06.1999, Side 11

ÞORLEIFUR EINARSSON, PRÓFESSOR
Þá var hann í stjórn Jarðfræðifélags íslands og formaður þess í tvö ár. Hann naut
viðurkenningar erlendis frá, var Styrkþegi Alexander-von-Humboldt stofhun-
arinnar og Overseas Fellow í Churchill College í Cambridge.
Þau félög sem Þorleifur tengdist og voru honum tvímælalaust kærust
voru Landvernd og Mál og menning.
Þorleifur var einn af frumkvöðlum að stofnun Landverndar árið 1969.
Hann sat í stjórn félagsins í tuttugu ár, þar af formaður í tíu ár. Málefni
Landverndar sem voru í senn landgræðslu- og náttúruverndarsamtök voru
Þorleifi mikið hjartans mál. Hann var landverndarmaður í víðasta skilningi
þess orðs, hvort heldur var vernd náttúru og gróðurs eða þjóðréttinda og
menningar.
Þegar Þorleifur varð formaður Máls og menningar haustið 1974 hafði
hann verið höfundur hjá félaginu allt frá árinu 1965 þegar Gosið í Surtsey
kom út. Það var Magnús heitinn Kjartansson sem hratt af stað þeim
breytingum sem urðu á stjórn og framkvæmdastjórn félagsins haustið 1974.
Hann treysti Þorleifi til að leiða stjórn félagsins, því Magnús hafði kynnst
festu og ákveðni Þorleifs og vissi að þar fór enginn aukvisi. Magnús taldi það
einnig gott veganesti að vera höfundur hjá félaginu en koma engu síður
utanfrá. Þorleifur var stjórnarformaður í 17 ár og varamaður í stjórn eftir að
hann hætti sem formaður var hann til dauðadags.
Störfum Þorleifs sem stjórnarformanns verða eflaust gerð skil síðar og í
stærra samhengi. Þorleifur var sterkastur þegar erfiðleikarnir voru mestir. Þá
kunni hann öll þau tök sem beita þurfti. Þegar reksturinn varð síðar lygnari
og átökum linnti var eins og hans tími væri liðinn. Hann naut þess
enganveginn að fást við þurrar tölur eða rýna í fjárhagsbókhald. Hann var
baráttumaður sem naut sín í baráttu og ef hún var ekki til staðar þurfti að
búa hana til.
Hann var ekki með öllu sáttur við viðskilnað sinn þegar hann hætti sem
formaður en áttaði sig á því síðar að það þurfti annars konar stjórnunar-
þekkingu en hann bjó yfír til að halda því starfi áfr am sem hann hafði átt þátt
í að byggja upp.
Þorleifur var ákaflega gefandi maður, stundum jafnvel svo gefandi að
óhægt var við meiru að taka. Hann var afar hreinskiptinn og gat verið mjög
harður í horn að taka ef verja þurfti hagsmuni eða málstað. Hann var hlýr og
góður vinur en erfiður andstæðingur.
Störf hans fýrir Mál og menningu skiptu máli fyrir framtíð félagsins. Nú
er þeim lokið og ekki seinna vænna að þakka fyrir.
TMM 1999:2
www.mm.is
9