Tímarit Máls og menningar - 01.12.2000, Blaðsíða 67

BRÉF TIL HELENU KADESKOVU
Aumingja Margrét hefur ekki átt töskuspegil langalengi. Sá síðasti
brotnaði og síðan mölbrotnaði fyrir ævarlöngu. Einn morgun um
daginn fór hún í skáphilluna, sem kafFiboxið stendur á, tók boxið og
lagaði kaffí og lét það svo aftur á hilluna. Þú manst, hvar sú hilla er í
skápnum. Þar var ekkert nýtt til tíðinda, enda ekki við að búast. Um
hádegi hafði hún farið fimm sinnum í hilluna eftir hinu og þessu. Og
þar var ennþá allt tíðindalaust. En þegar hún fór í hilluna í sjötta sinn,
rétt eftir hádegið, hvað heldurðu að þá blasi við henni fremst á hill-
unni? Spegilfagur töskuspegill, tvöfaldur, svo að hægt er að sjá sig í
honum báðumegin. Þessi spegill hafði ekki verið til hér í íbúðinni áður
og gestur hafði enginn komið þennan dag.
Nokkrar fagrar veizlur hafa verið haldnar hér í vetur, en ekki marg-
ar. Laugardaginn 3. marz var hingað boðinn slatti af útlendum
háskólastúdentum: Japani, tveir Kínverjar, sænsk stúlka, færeyskur
piltur og stúlka og finnsk stúlka (sú sem fór með þér á andatrúaróper-
una til Hafsteins). Þar að auki voru þrír íslenzkir gestir: Tómas nokkur
óperumaður og kona hans og Bidda systir. Allir sungu lög frá sínum
löndum og óperumaðurinn spilaði undir á gítar. Ég stjórnaði músik-
inni. Tólf þriggjapelaflöskur af Þorláksdropum drukknar upp.
Síðari hópur útlendu stúdentanna var kallaður hingað laugardag-
inn 31. marz. Það voru hjón frá Svíþjóð, kona frá Noregi, stúlka frá
Danmörku, stúlka frá Þýzkalandi, stúlka frá Ástralíu og færeyski pilt-
urinn aftur. Auk þess voru þrír stúdentar boðnir, en gátu ekki komið
sakir boðs á öðrum stað. Aðeins einn íslenzkur gestur var þetta kvöld,
Gísli Ásmundsson, sá er þú komst heim til í fýrra vor. Þetta kvöld var
ekkert sungið, en margt hjalað. Fjórtán flöskur drukknar í botn. Samt
enginn fullur. Þýzka stúlkan sagði við mig, þegar hún kvaddi mig í
stiganum: „Hafðu sona aftur næsta vetur.“
Nú er 5. maí. Enni Petro kom hér í gær og sat í sófanum þínum góða
stund. Hún kom eiginlega til að kveðja okkur. Hún er að fara vestur að
Hrafnabjörgum í Arnarfirði. Mun hafa verið þar í fyrra sumar. Hún
gerði ráð fýrir að koma aftur til bæjarins í júní. Þá kemur bróðir henn-
ar til Reykjavíkur, og þau munu ætla að ferðast eitthvað um landið.
Hún sagði okkur þær fréttir, eftir prófessor Steingrími Þorsteinssyni,
að þú mundir kannski koma hingað í vor, í maí. Hún sagðist hlakka til
að hitta þig hér í okkar húsakynnum. Margrét segir, að þú eigir að
koma í vor. Þú getir fengið hér nóg að gera í sumar.
TMM 2000:4
malogmenning.is
65