Tímarit Máls og menningar - 01.12.2000, Qupperneq 74

RÚNAR HELGl VIGNISSON
eða framandleikinn. Þetta var sannarlega ekki sami bær og ég ólst upp
í til sextán ára aldurs. Samt var þetta óefað minn heimabær og ég var
Agla, þó að bæði værum við breytt. Það var varla farið að malbika þeg-
ar Agla fór, ósnortin af karlmanni. Mér varð hugsað til þess þegar ég
kom til San Francisco aftur eftir fyrsta sumarleyfið á íslandi.
Svo beið ég spennt eftir því að vita hvort fólkið hefði breyst jafn mik-
ið og heimkynnin. Hvort það hefði breyst jafn mikið og ég.
*
Þegar ég kem í Neðsta er húsið ekki einungis opið, heldur er þar fyrir
maður á aldur við mig og virðist vera búinn að gera sig býsna heima-
kominn.
Fyrirgefðu, er þetta ekki Faktorshúsið? spyr ég afsakandi.
Jú, mikið rétt, þetta er Faktorshúsið, segir hann eins og ekkert sé
sjálfsagðara en að ég standi þarna með töskuna. Hvernig líst þér á?
Bíddu, hver ert þú? spyr ég.
Hver er ég? Það er góð spurning. Eigum við ekki bara að segja að ég
sé andinn í húsinu.
Nú, er þetta orðið svona, hugsa ég áhyggjufull.
Andrés ísberg, komdu sæl, kallaður Andi. Hann réttir mér höndina.
Mér er skapi næst að líta í kringum mig áður en ég rétti honum hönd-
ina, en læt það ekki effir mér. Léttir þegar ég finn þétt handtak hans.
Á ég að kalla þig Anda?
Finnst þér það skrýtið? Viltu ff ekar kalla mig Huga? Eða Foma? Eða...
Þú mátt heita það sem þú vilt. Sjálf heiti ég Agla og hef ekki í hyggju
að breyta því.
Gott og vel, þá erum við Andi og Agla. Þú sefur niðri, ég á loftinu.
Eða viltu heldur hafa það öfugt?
Fyrirgefðu, mér var ekki kunnugt um að við yrðum tvö í húsinu.
Ertu að segja að þú viljir ekki hafa Anda í húsinu?
Ég meina þetta ekkert persónulega, en hvenær kom þetta til?
Þeir hafa haldið að þér væri kunnugt um þetta, ekki að sökum að
spyrja. En þannig hefur þetta alltaf verið.
Líka þegar forveri minn bjó hérna?
Það hefði ég haldið. Hann hefði ekki tekið annað í mál.
Svo ég lét þetta gott heita. Ég var ein, hann var einn, það ætti svo sem
72
malogmenning.is
TMM 2000:4