Tímarit Máls og menningar - 01.12.2000, Side 81
SAFNGRIPIR
vinnu í landi, sagði ég að endingu. Nútímafólk vill fjölbreyttara fram-
boð af afþreyingarefni, fjölbreyttara atvinnulíf. Þetta er því spurning
um að halda fjórðungnum í byggð þótt fiskistofnar hrynji.
Nú hreyfðist hinn stóri haus formannsins: Áttu við ef sjávarútveg-
urinn leggst af?
Ég á til dæmis við það ef þorskurinn hverfúr, svaraði ég. Ég á við það
ef okkar aðalatvinnuvegur bregst.
Stóri hausinn valt fram og aftur og mér varð hugsað að þetta hlyti að
vera hálfgerð þrekæfmg fyrir manninn. En hann sagði ekki neitt, skildi
loftið eftir órólegt og ráðvillt.
Ég skýrði uppbyggingu Þróunarfélagsins og þá hugmyndafræði
sem að baki lægi.
Vitið þið hvernig þessum málum er háttað í bæjarfélögum af sam-
bærilegri stærð? spurði einn stórhausanna þá.
Ég nefndi dæmi um það, bætti svo við að hér væri aðeins verið að
óska eftir framlagi í hlutfalli við íbúafjölda.
Aftur fóru stórhausarnir að velta fram og aftur og koma ringulreið á
sameindir loftsins. En sögðu ekki neitt.
Þá heyrðist formaðurinn ræskja sig.
Þú ert að fara fram á sjö milljónir úr bæjarsjóði, sagði hann.
Þá eru launin orðin há. Ég er ekki endilega að tala um háar fjárhæðir
þegar tekið er tillit til þess ávinnings sem aukin fjölbreytni í mannlífi
og atvinnuháttum mun skila. Við erum að tala um frjósemi samfélags-
ins, um hæfileikann til að skapa og bregðast við breyttum aðstæðum,
eins og til dæmis þeirri stöðnun og afturför sem orðið hefur hér í
fjórðungnum síðustu ár. Þetta er langtímafjárfesting.
Þið eruð mjög neðarlega á listanum, sagði formaðurinn þá og missti
hausinn út á aðra öxlina, eins og þessi tilkynning hefði orðið honum
ofviða.
Spurningin er hvort við höfum efni á að fjárfesta ekki í mannlífi
framtíðarinnar, sagði ég.
Það er margt sem þarf að borga, stóri hausinn lyftist á ný. Það er
sorpeyðingarstöðin, hún tekur mest, svo er það snjómokstur og
íþróttahúsið og skólarnir, að ógleymdum öldrunarmálunum. Það eru
takmörk fyrir því hverju bæjarbúar og atvinnulífið geta staðið undir.
Eins og staðan er núna frnnst mér ábyrgðarhluti af ykkur að sinna
þessu ekki, sagði ég.
TMM 2000:4
malogmenning.is
79