Tímarit Máls og menningar - 01.12.2000, Side 87

SAFNGRIPIR
að öll börnin væru með risastór höfuð. Þessi ofvöxnu höfuð veltust
fyrir sjónum mínum þegar ég vaknaði, þvöl af óhugnaði. Ég fór fram á
bað og leit í spegilinn. Er það ég eða þau? spurði ég sjálfa mig. Er ég
kannski líka með höfuð í stærra lagi? Eða er það í smærra lagi? Ég var
ekki viss, en þegar ég horfði á einstaka andlitshluta þóttu mér þeir mis-
stórir, allt eft ir því hvernig ég horfði á þá. Kannski var það spegillinn.
Við Andi vorum nánast hætt að ræða saman þegar hér var komið. Og
þá sjaldan við tókum saman tal vildi hann aldrei ræða mál Þróunarfé-
lagsins. Ég vissi ekki hvort það var ég persónulega sem fór fyrir brjóstið á
honum eða afstaða ráðamanna. Þegar þessi mál bar á góma á fundum
félagsins sagði hann í mesta lagi: Við verðum að leita annarra leiða.
Ég bankaði stöku sinnum upp á síðla kvölds og oftar en ekki blasti
þá við mér lokuð kistan. Við vorum löngu hætt að njótast og hvorugt
hafði orð á því. Samt þótti mér enn vænt um hann, það var eitthvað við
úfna hárið hans og snjáðu buxurnar sem kallaði fram kenndir. Ég gat
ekki skilgreint þær, en vissi að þær ristu djúpt.
Ekki grunaði mig þó að samband okkar yrði jafn endasleppt og
raun varð á.
Ég var stödd í Reykjavík vegna þings þróunarfulltrúa þegar þeir
hringdu eldsnemma morguns og höfðu slæmar fréttir að færa: Fakt-
orshúsið var brunnið nánast til kaldra kola.
Hvað með Andrés? spurði ég strax. Bjargaðist hann?
Andrés?
Og þótt ég yrði að viðurkenna þegar ég grandskoðaði hug minn að
ég vissi ekki almennilega hver Andi var í raun og veru, þrátt fyrir allt,
þá nötraði ég í langan tíma eftir símtalið, nötraði og grét og fórnaði
höndum. Ég sveif í lausu lofti eins og fölnað laufblað, vissi það eitt að
upp frá þessu yrði ég ekki annað en gestur fyrir vestan.
Enginn veit hvað gerðist, hvort þetta var sjálfkveikja eða íkveikja, en
svo hlálega vill til að kvöldið áður hafði komið frétt um að vinur minn
stórhöfði hefði verið ráðinn framkvæmdastjóri nýrrar rækjuverk-
smiðju sem reist yrði á rústum þrotabúsins. Það birtust myndir af
honum í sjónvarpinu með Havanavindla milli fingra. Hann hafði stór
áform á prjónunum, meðal annars um að byggja nýja frystigeymslu
fyrir verksmiðjuna og fjármagna hana með hlutafjárútboði.
Ég sá mína sæng upp reidda.
TMM 2000:4
malogmenning.is
85