Tímarit Máls og menningar - 01.12.2000, Qupperneq 119

MEÐ ELD í ÆÐUM
irnar yrðu fjarlægðar? Sæist inn í heila? Yrði heilinn þurr og skorpinn,
eins og tannkrem ef maður gleymir að setja tappann á túpuna? Augn-
lokin voru eins og tíu tonna lóð.
Þau lokuðust og um leið slokknaði á mér.
Klatik .. . Eins og gufa ffá kolaofni, langt í burtu. Myrkur. Vatns-
dropar leka niður þrönga steinveggi.KfanÁ:...
„Fljótur!“ Það eru litlu mennirnir þrír. Rauðklæddu mennirnir.
Burðarkarlarnir. Þeir standa beint fyrir framan mig, en raddirnar
koma langt, langt að. „Fljótur!”
Þeir skjótast áfram og veifa mér, allir sem einn; ég á að íylgja þeim.
Þeir halda á luktum eins og lestarverðir. Þeir eru í rauðum flaksandi
kuflum. „Páfinn er önnum kafinn maður!“ Ekki burðarkarlar - kard-
ínálar! Nú man ég. „Fljótur!“ Ekki lestarstöð - kirkja!
„Ég er ekki kaþólskur.“ Hljómlaus rödd mín glymur í eyrunum.
Kardínálarnir þjóta áfram og ég fylgi þeim eftir, tek dofin, þung skref.
En ég held í við þá. Hæggengari en þeir, en held í við þá.
Allir sem einn veifa þeir mér aftur, luktirnar sveiflast. Ofar úr gang-
inum kemur lágt, ömurlegt væl. Síðan rosaleg hlátursroka. Bergmál
hennar kastast af steinveggjunum og deyr í vindinum. Við erum að
koma inn í basilíkuna. „Ég er ekki kaþólskur. Ég er ekki -“
Við erum komnir.
Hann er baðaður rykmettuðu Ijósi. Hann liggur á bakinu á rauðum
vínylbekk. Hann rymur um leið og réttist úr olnbogunum fyrir ofan
höfuðið, og það glymur í lóðunum á stönginni.
Þrír aðrir kardínálar leiða annan mann í burtu. Maðurinn heldur
handklæði upp að andlitinu. Aftan frá er hann nauðalíkur mér að sjá.
Vesalings ræfill, hver sem hann er.
„Úff.“Klank. Páfinn sleppir lyftingastönginni niður í statífið fyrir
ofan sig. Það bergmálar. „Viene, viene.“ Rödd hans bergmálar, endur-
kastast af veggjunum.
Ég fer upp stigann.
Leikfimistuttbuxurnar ná honum næstum niður að hrufóttum
hnjánum. Hann er í riffluðum ermalausum nærbol. Hann þurrkar
svitann úr handarkrikunum, síðan af enninu. Á eitt horn handklæðis-
ins er saumað út rautt P. Páfinn brosir.
„Krjúptu.“
Beygðu. Hlauptu.
TMM 2000:4
malogmenning.is
117