Breiðholtsblaðið - 01.02.2006, Blaðsíða 13

Samstarf heimila og skóla hefur
verið í mótun hér á landi s.l. 30 ár
og gengur þó ekki alltaf snuðru-
laust fyrir sig. Ýmsar hindranir
eru í veginum og ein af þeim er
ótti foreldra við að afskipti þeirra
af málefnum skólans geti bitnað á
barninu þeirra. Forsvarsmenn í
foreldrasamvinnu vita af þessum
akkilesarhæl en hvetja foreldra til
virkrar þátttöku, aukins samstarfs
við skólann og þar sem það á við
að þeir tileinki sér jákvætt viðhorf
til skólans.
Með samstarfi heimila og skóla
taka kennarar og foreldrar saman
höndum um uppeldi og menntun.
Samstarfsgrundvöllurinn er sam-
starfið um barnið og velferð þess.
Það að þessir aðilar geti átt góð
samskipti, veiti gagnvirkar upplýs-
ingar og sýni hvor öðrum virð-
ingu og traust er mjög árangursrík
uppeldisleið og skapar góð náms-
skilyrði fyrir börnin. Þannig hefur
með samvinnu og aukinni reynslu
myndast ákveðið verklag sem
flestir skólastjórar hafa tileinkað
sér. Með tilkomu foreldraráða í
grunnskólum skv. lögum frá 1995
fengu foreldrar formlega leið til að
hafa áhrif á starf og stefnumörkun
skólans.
Skylda að kjósa
í foreldraráð
Foreldraráð í grunnskólum eru
yfirleitt skipuð þremur foreldrum
sem eiga börn í skólanum og eru
ekki starfsmenn skólans. Foreldr-
um ber skylda til að kjósa fulltrúa
í ráðið á sínum vettvangi og er
það yfirleitt gert á aðalfundum
foreldrafélaga en í 16. grein grunn-
skólalaga nr. 66/1995 segir: „For-
eldraráð fjallar um og gefur um-
sögn til skólans og skólanefndar
um skólanámskrá og aðrar áætl-
anir sem varða skólahaldið og
fylgist með að áætlanir séu kynnt-
ar foreldrum svo og með fram-
kvæmd þeirra.“ Skólastjórum ber
að starfa með foreldraráðum og
veita þeim upplýsingar um starfið
í skólanum. Foreldraráðin kynna
svo öðrum foreldrum starfsemi
sína með því að birta fundargerðir
eða pistla á fréttavef skólans eða í
sérstöku fréttabréfi sem og með
ársskýrslu á aðalfundum foreldra-
félaga. Foreldraráðið hlutast ein-
nig til um að áætlunum skóla-
námskrár sé framfylgt. Einhverjir
gætu haldið að menntasvið/skóla-
skrifstofur hefðu það verk með
höndum en það er einnig skylda
foreldra. Foreldrar í Reykjavík
eiga svo auk pólitískt skipaðra
fulltrúa einn fulltrúa í menntaráði
Reykjavíkur með „málfrelsi og til-
lögurétt“ sem er nú tilnefndur af
SAMFOK.
Skólastarf og heimilislíf
ekki aðskildir pólar
Einhverjir gætu spurt hvort
raunveruleg þörf sé á foreldraráð-
um í grunnskólum og hvort borg-
arstjórn, menntaráð, skólastjórar
og starfsfólk skóla geti ekki verið
umsagnar-
aðilar um
eigin áætlan-
ir. Það er þó
h v e r f a n d i
skoðun að
s k ó l a y f i r -
völd séu ein-
fær um það.
Skólastar f
og heimilislíf
eru ekki tveir
aðskildir pól-
ar. Við sem
störfum í for-
eldrasamfélaginu og forvörnum
höfum marg oft orðið vitni að því
hvernig samstarf heimila og skóla
og einmitt samvinna skólastjóra
og foreldraráða hefur skilað góð-
um árangri og bætt skólastarf.
Ekki bara hvað varðar aðbúnað
skólanna heldur einnig innra starf
og forvarnir. Slíkt samstarf hefur
áhrif á mannlífið í hverfinu og eyk-
ur borgaravitund fólks. Það þykir
eðlilegt í nútímasamfélagi að þeim
sem hagsmuna eiga að gæta sé
gert kleift og skylt að taka afstöðu
til mála sem þá varða og næst á
eftir nemendum eru foreldrar
stærsti hópurinn sem skólinn
þjónar.
Millifyrirsagnir eru
Breiðholtsblaðsins.
FEBRÚAR 2006 13Breiðholtsblaðið
Auglýsingasími: 511 1188 & 895 8298
Bætt þjónusta
í Breiðholti
Framundan eru breytingar á
leiðakerfi Strætó sem munu
bæta verulega þjónustuna við
íbúa Breiðholtshverfis. Leiða-
kerfisbreytingin tekur gildi 5.
mars næstkomandi og að sögn
Ásgeirs Eiríkssonar, fram-
kvæmdastjóra Strætó, er með
breytingunni verið að sníða af
hnökra sem komu í ljós þegar
farið var að aka eftir leiðakerf-
inu sem tekið var í notkun síð-
astliðið sumar.
„Breytingarnar á leiðakerfinu
sem senn taka gildi, grundvallast
á athugasemdum viðskiptavina
okkar og bílstjóra. Breiðhyltingar
hafa einkum gagnrýnt tvennt í
núverandi leiðarkerfi okkar og
verður fullt tillit tekið til þeirra
ábendinga. Það fyrra er að við
felldum niður það sem áður var
leið 12, en sá vagn ók um Fella-
hverfið, Grensásveg, Suðurlands-
braut og þaðan niður á Hlemm.
Þær leiðir sem við buðum uppá í
núverandi leiðakerfi hafa ekki
mætt þörfum íbúanna og því hef-
ur verið ákveðið að taka gömlu
leiðina upp að nýju, eina breyt-
ingin er sú að nú er þessi leið
númer 17“ segir Ásgeir.
Annað sem gagnrýnt var og nú
verður breytt, er að Strætó ekur
að nýju um Vesturberg. „Okkur
hafa borist athugasemdir um
mikilvægi þess fyrir íbúa í Fellun-
um að vagn aki um Vesturbergið.
Við kippum því í liðinn með
breytingunum sem taka gildi í
mars. Bæði ekur nýja leiðin, sú
sem tekur við að „tólfunni“ og er
leið númer 17, sem og stofnleið
4, vagn sem merktur er S4, aka
hring um Austur- og Vesturberg
samkvæmt nýja leiðakerfinu. En
breytingarnar í Breiðholtinu eru
ekki allar bundnar við Fellahverf-
ið, því samkvæmt nýja leiðakerf-
inu fer S3 hring um Seljahverfið
og ég veit að þessi breyting gleð-
ur íbúa hverfisins,“ segir Ásgeir
og bætir við að það sé von
Strætó að endurbætt leiðakerfi
leiði af sér þéttriðið net almenn-
ingssamgangna og strætó verði
raunhæfur ferðamáti fyrir sífellt
fleiri íbúa höfuðborgarsvæðisins.
Umhverfisvænir
strætisvagnar
Strætó bs. lætur umhverfismál
mikið til sín taka og fyrirtækið
hefur vakið athygli víða um lönd
fyrir að vera í fararbroddi hvað
varðar umhverfisvænan akstur
og fyrir skömmu birtist frétt á
bandarísku sjónvarpsstöðinni
ABC um tilraunir Strætó með
akstur vetnisknúinna strætis-
vagna. Fréttin vakti það mikla at-
hygli og þótti það merkileg að
nokkrir bandarískir sjónvarpsá-
horfendur sáu ástæðu til þess að
senda stjórnendum Strætó tölvu-
póst, þar sem þeir lýstu ánægju
sinni með tilraunina og um leið
áhyggjum yfir notkun orkugjafa
sem eru mengandi fyrir umhverf-
ið. En Strætó vill gera enn betur
og nýverið hófst tilraunaakstur
með tveimur strætisvögnum sem
ganga fyrir innlendri orku,
metangasi sem verður til á urð-
unarstað Sorpu í Álfsnesi
Ásgeir Eiríksson, framkvæmda-
stjóri Strætó, er afskaplega
ánægður með nýju vagnana sem
brenna eingöngu metangasi. „Al-
menningssamgöngur eru í eðli
sínu umhverfisvænar, því þær
draga úr notkun einkabíla. En við
getum gert betur og því fagna ég
þessari tilraun okkar með
metangasið sem er orkugjafi sem
verður til við niðurbrot á lífræn-
um úrgangi. Reyndar má segja
að notkun metangassins hafi tví-
þættan ávinning fyrir umhverfið.
Í fyrsta lagi er metan gróður-
húsalofttegund og hefur mun
meiri gróðurhúsaáhrif en koltví-
sýringur. Nýting þess kemur því í
veg fyrir að það berist út í and-
rúmsloftið og valdi þar gróður-
húsaáhrifum.“
Sáralítil mengun
„Metangasið er einnig mun
umhverfisvænna en hefðbundið
bílaeldsneyti, því mælingar hafa
sýnt að einn metangasbíll meng-
ar jafn mikið og 113 bensín- og
díselbílar. Það má tína meira til,
því metanið er 30% ódýrara en
bensín og dísel, þannig að rekst-
ur metanbíla er mun hagkvæm-
ari en gengur og gerist með bíla
sem brenna hefðbundnu elds-
neyti,“ segir Ásgeir og bætir við
að kraftur og vinnsla metanbíl-
anna sé ekki í neinu frábrugðin
því sem er með aðra bíla.
Gasnotkun er hverfandi hér á
landi og margir Íslendingar ótt-
ast gas, bæði sprengihættu og
þau áhrif sem gasleki getur haft í
för með sér. Ásgeir segir ekki
ástæðu til þess að óttast
metangasið, „því það er í raun
mun hættuminna eldsneyti en
bensín. Metan er ekki hættuleg
lofttegund og er mun léttara en
andrúmsloftið og gufar því hratt
upp. Metan er lyktarlaus loftteg-
und en á lokastigi hreinsunarinn-
ar er sett sérstakt
lyktarefni saman við metanið
til þess að ökumenn verði varir
við leka, ef svo ólíklega fer að
lagnir gefi sig. En metan er langt
frá því eins eldfimt og bensín,
þannig að metanið er mun
hættuminna en það eldsneyti
sem alla jafna er notað á bíla hér-
lendis.
Þótt Strætó sé nýfarinn að
nota metanbíla, hafa þeir verið í
notkun hér á landi í nokkur miss-
eri. Sorpa er til að mynda með 14
metanbíla í umferð og 12 önnur
fyrirtæki reka nokkra metanbíla
hvert. Engin óhöpp hafa orðið í
þessum bílum sem rekja má til
metangassins,“ segir Ásgeir Ei-
ríksson, framkvæmdastjóri
Strætó bs.
Sú þjóðsaga virðist ótrúlega líf-
seig, að kirkjurnar standi almennt
meira og minna tómar og ónotað-
ar alla daga. Þangað komi helst
engin nema þessar „örfáu hræð-
ur“ sem mæta í messu einu sinni í
viku. Vissulega er það rétt, að oft
vildum við sjá miklu fleiri koma í
kirkjurnar en stundum er. En það
er samt mikill misskilningur að
halda að þær standi alltaf tómar.
Öðru nær! Safnaðarstarfið verður
sífellt fjölbreytilegra og þátttaka í
starfinu er almennt að aukast.
Enda er það svo, að nú er eitt-
hvað um að vera í flestum kirkjum
hvern dag vikunnar. Þannig eru,
svo dæmi sé tekið, rúmlega 20
fastar samverur á viku í þeirri
kirkju sem ég þjóna auk þess
starfs og athafna sem eru meira
tilfallandi.
Undanfarin þrjú ár hefur farið
fram samræmd talning á þátttöku
í safnaðarstarfinu í öllum söfnuð-
um Reykjavíkurprófastsdæmanna
fyrstu vikuna í október. Sam-
kvæmt þessari talningu komu
samtals 25.000 manns í kirkjurnar
þessa viku á s.l. hausti, eða að
meðaltali 1250 í hverja kirkju.
Samsvarar það u.þ.b. 5000 manns
á mánuði eða allt að 45 til 50.000
manns á ári ef gert er ráð fyrir
umtalsvert minni aðsókn yfir há-
sumarið, þegar ýmsir fastir liðir í
safnaðarstarfinu liggja niðri. Ég
veit að þessar tölur koma mörg-
um á óvart og því fullt tilefni til að
á þessu sé vakin athygli endrum
og eins.
Önnur þjóðsaga, sem virðist
vera býsna lífseig okkar á meðal,
er sú fullyrðing að alltaf sé að
fækka í þjóðkirkjunni og þá aðal-
lega vegna þess að fólk sé stöðugt
að segja sig úr henni. Mátti þannig
nýlega sjá í fyrirsögn í einu blað-
anna eftirfarandi fullyrðingu: Enn
fækkar í Þjóðkirkjunni. Átti þessi
fullyrðing að vera byggð á nýjustu
tölum um mannfjölda frá Hagstof-
unni. Staðreyndin er hins vegar
sú, að meðlimir Þjóðkirkjunnar
hafa aldrei verið fleiri en einmitt
nú og fjölgaði raunar um 1061 á
síðasta ári!
Það er hinsvegar allt annað mál,
að hlutfall þjóðkirkjufólks af
heildaríbúafjölda landsins hefur
af ýmsum ástæðum farið lækk-
andi á undanförnum árum. Ein
ástæða þess er vafalaust sú, að
einhverjir hafa sagt sig úr kirkj-
unni. En aðal ástæðan er þó samt
sú staðreynd, sem margir virðast
ekki hafa áttað sig á, að innflytj-
endum hefur fjölgað gríðarlega
hratt á síðustu árum og þeir til-
heyra almennt ekki þjóðkirkjunni.
Sem dæmi um þessa þróun má
geta þess, að árið 1993 voru 43
íbúar í Breiðholtssókn af erlendu
bergi brotnir, eða 1% af heildarí-
búafjöldanum. Nú eru þeir hins
vegar 318, eða 8,4% af heildarí-
búafjöldanum. Það gefur auga
leið, að þessi breyting hlýtur að
hafa veruleg áhrif á hlutfall þjóð-
kirkjufólks af heildinni.
Látum því ekki þjóðsögur og
fullyrðingar þeirra, sem ekki þekk-
ja til, villa okkur sýn, er við horf-
um til kirkjunnar og starfs hennar.
En við skulum samt heldur aldrei
gleyma því, að það eru hvorki að-
sóknartölurnar eða samverufjöld-
inn í safnaðarstarfinu eða það,
hvort það fjölgar eða fækkar í
kirkjunni, sem mestu máli skiptir,
heldur hitt, að það starf sem unn-
ið er sé þess virði að því sé gaum-
ur gefinn. Að við höfum eitthvað
til kirkjunnar að sækja, sem geti
auðgað líf okkar og gefið aukna
lífsfyllingu. Að þar sé miðlað þeim
gildum sem raunverulega skipta
máli fyrir líf okkar og tilveru.
Það sem öllu máli skiptir er
með öðrum orðum þetta, hvort
Guð fái að komast að og vinna sitt
verk í hjörtum okkar. Hvort hann
fái að móta starfið og leiða, þan-
nig að það verði mönnum til raun-
verulegrar blessunar og kirkjurn-
ar okkar verði í raun og sannleika
hans hús.
Séra Gísli Jónasson skrifar:
Þjóðsögur um kirkjuna
Séra Gísli Jónasson.
Ásgeir Eiríksson, framkvæmda-
stjóri Strætó bs., stjórnar ekki
aðeins fyrirtækinu heldur grípur
stundum til hendinni og stjórnar
einum af vögnunum.
Helga Margrét
Guðmundsdóttir.
Helga Margrét Guðmundsdóttir verkefnastjóri hjá Heimili og
skóla - landssamtökum foreldra skrifar:
Veistu hverjir skipa foreldraráð
í skóla barnsins þíns?