Breiðholtsblaðið - 01.05.2006, Blaðsíða 10

MAÍ 200610 Breiðholtsblaðið
Þrjár myndlistarsýningar
prýða Gerðuberg um þessar
mundir. Í anddyri er sýning
Guðjóns Kristinssonar, Ketill
Larsen sýnir í Boganum og Jón
Ólafsson á efri hæðinni.
Sagnir og seiðmenn
Guðjón Kristinsson er Stranda-
maður, menntaður skrúðgarð-
yrkjumeistari og hefur einnig
starfað að gamalli húsagerðarlist,
einkum hleðslu úr torfi og grjóti
og hefur einnig fengist við mynd-
sköpun og útskurð. Hann byggir
sýningu sína, Sagnir og seiðmenn
sem nú stendur yfir í anddyri
Gerðubergs einkum á útskurða-
tækninni sem hann hefur gott
vald á og sækir efniviðinn í heim-
kynni sín á Ströndum í tvöfaldri
merkingu. Strandir eru þekktar
fyrir rekavið og Guðjón notar
hann til þess að töfra fram sagnir
um forna hluti og fyrirbæri sem
hann birtir í andlitsmyndum og
skúlptúrum. Hann hefur gott vald
á útskurði sem hann notar til
þess að gefa myndum sínum
sterkt yfirbragð og svipmót hinna
dulmögnuðu sagna. Sumar
mynda hans draga fram hug-
myndir um skurðgoð og aðrar
átrúnaðarmyndir en aðrar þann
þunga og alvöru sem tengist
seiðnum. Með verkum sínum
dregur Guðjón fram andblæ for-
tíðar á öflugan hátt. Liðin tíð
vaknar til lífsins. Seiðurinn magn-
ast í svipmyndum persóna hans.
Án þessa veruleika væri þjóðleg
menning fátækari en hún verður
einstaklega sterk í höndum Guð-
jóns þegar að hann yrkir mynd-
mál sitt í rekaviðinn.
Andblær frá öðrum heimi
Landslag einkennir myndir
Ketils Larsen sem hann mótar
með sterkum litum. Himinn, láður
og lögur eiga sér ekki fyrirmyndir
í umhverfinu heldur í höfði lista-
mannsins sem kennir þær við
andblæ frá öðrum heimi. Marg-
breytileiki einkennir myndsköpun
hans. Hann blandar andstæðum
víða saman. Átökum lofts og lagar
eða storma og kyrrðar, jafnvel
árstíðunum þar sem vetur er að
víkja fyrir vori eða gráblátt haust
að breiða yfir litskrúðugt sumar.
Blómin spretta síðan og gægjast
fram á ólíklegustu stöðum eins og
til þess að minna áhorfandann á
fegurðina og gæskuna sem hvar-
vetna kann að búa að baki átök-
um náttúrunnar. Ketill er ekki ein-
hamur listamaður. Hann er leikari
að mennt og sagnamaður. Í
myndlistinni breytir hann um stíl
og færir sögur sínar og ævintýri í
raunverulega liti þótt hann kunni
einnig að skreyta talað orð lit-
brigðum frásagnarinnar. Í mynd-
unum sem hann sýnir í Boganum
í Gerðubergi nýtur sagnamaður-
inn sín ekkert síður en myndlist-
armaðurinn. Þeir hafa náð að hitt-
ast innra með honum, starfa sam-
an og horfa úr fyrir heimsmynd-
ina af svölum hugarflugsins. Af-
raksturinn er líf og litadýrð í stíl-
færðu landslagi þar sem heims-
myndin er óræð.
Hvunndagsfólk
Jón Ólafsson sagði einhverju
sinni að hann hefði lært eitthvað í
myndlist en sé trúlega löngu bú-
inn að gleyma því en hann er að
miklu leyti sjálfmenntaður mynd-
listarmaður. Hvar hann lærði að
mála skiptir hins vegar ekki máli í
þessu efni því hann kann að lesa í
manneskjuna. Rannsakandinn og
mannþekkjarinn býr og starfar að
baki portrettum hans á sýning-
unni Hvunndagsfólk á efri hæð
Gerðubergs. Fólk hans er þó ekki
dæmigert hvunndagsfólk þótt
hann kjósi að kenna það við
hversdagsleikann. Mikið fremur
má ætla að hann hafi valið sér
einstaklinga sem haft hafa þörf og
kjark til þess að skapa sér sinn
eign stíl og ganga sína leið án
þess að láta umhverfi og samtíma
hafa áhrif á vegferð sína. Daprir,
glaðir, sérvitrir, þunglyndir og
jafnvel ruglaðir einstaklingar hafa
ratað á striga hans. Hann kallar
persónurnar einstæðingslegar í
sýningarskrá. Sumar virðast ein-
manna eða hafa dregið sig til hlið-
ar til lifa í heimi sem kemur öðr-
um ekki við. Engu að síður nær
hann jafnan að gæða þær því lífi
sem þær lifa burt séð frá hvernig
því lífi er háttað.
Dulmagnaður Strandabúi
Guðjóns Kristinssonar.
Árstíðabundnar litasamsetningar í blæ frá öðrum heimi hjá
Katli Larsen.
Hvunndagur
Glaður, dapur eða einmanna
hvunndagmaður Jóns Ólafssonars.
Heimar hins og annars