Vesturbæjarblaðið - 01.02.2007, Blaðsíða 9
9VesturbæjarblaðiðFEBRÚAR 2007
Bygging tónlistarhúss
hófst með lúðrablæstri
Hátíðleg athöfn og lúðrablástur
var undir sjávarmáli í grunni tón-
listarhússins við Reykjavíkurhöfn
föstudaginn 12. janúar sl., þegar
fyrsta steypan var látin renna í
grunn hússins, sem á að rísa á
næstu þremur árum. Viðstaddir
voru m.a. menntamálaráðherra
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,
samgönguráðherra Sturla Böðv-
arsson, borgarstjóri Vilhjálmur
Þ. Vilhjálmsson, formaður banka-
ráðs Landsbankans, Björgólfur
Guðmundsson og Stefán Þórarins-
son frá Nýsi sem öll tóku virkan
þátt í því þegar fyrsta steypan var
látin renna í mótin.
Þetta gerist svo að segja réttum
8 árum eftir að ríkisstjórnin sam-
þykkti tillögu þáverandi mennta-
málaráðherra, Björns Bjarnason-
ar, um að ráðist skyldi í smíði
tónlistarhúss og ráðstefnumið-
stöðvar í miðborg Reykjavíkur.
Eftir að samkomulag náðist um
kosnaðarskiptingu ríkis og Reykja-
víkurborgar samþykkti ríkisstjórn-
in þann 5. janúar 1999 byggingu
hússins.
Síðari hluta síðasta árs hittist hópur fólks sem lék
sér á Reynimelnum á árunum milli 1938 og 1960,
reyndar á mjög afmörkuðum hluta götunnar, frá Hofs-
vallagötu að Furumel. Þetta var heimur barnanna
sem minnast þess enn sem þar fór fram. Um sextíu
“börn” hittust og nutu þess að rifja upp minningarn-
ar úr götunni.
Erna Nielsen, sem bjó á Reynimel 52, hitti æskuvin
sinn árið 2004 og færði það í tal við hann að gaman
væri að hittast og rifja upp gamla daga. Ekki leið á
löngu þar til Jóhannes Guðmundsson, Reynimel 53 og
Benedikt Sigurðsson á Reynimel 56, höfðu samband
við Ernu og ákveðið var að hefja undirbúning að Reyni-
melsmóti.
Erna segir að miðað hafi verið við þá sem bjuggu
milli Hofsvallagötu og Furumels enda hafi þessi hluti
götunnar eiginlega verið heimur út af fyrir sig. Krakk-
arnir þar léku sér einna mest saman, kannski vegna
þess hvað þau voru mörg. Ekki var mikið farið yfir Furu-
melinn nema til þess að fara í Melaskólann.
140 nöfn á lista
Það tók töluverðan tíma að leita að “krökkunum” í
þjóðskránni og þegar upp var staðið voru þau orðin
um 140, strákar og stelpur, bæði eldri og yngri en þau
þrjú sem hófu leitina. Erna skrifaði bréf og sendi út en
svörunin var dræm í byrjun en gripið var til símans þeg-
ar bréfaskriftirnar báru ekki nægilegan árangur. Ákveð-
ið var að hópurinn myndi hittast á horni Hofsvallagötu
við Reynimel 48.
Þegar dagurinn rann upp birtust þar hátt í 60 manns.
Í upphafi var farið yfir sögu Reynimelsins og nágrenn-
is, meðal annars Kampsins, sem stóð þarna fyrrum.
Að því búnu var gengið eftir götunni og numið staðar
við hvert einasta hús. Þeir sem höfðu búið í húsunum
voru myndaðir við sín hús og talað var um íbúana og
ýmislegt sem þarna hafði gerst. Strákarnir fóru í hark
eins og í gamla daga, og það var sr. Þórir Stephensen
sem fór með sigur af hólmi. Hann hafði greinilega litlu
gleymt þótt hálf öld eða meira sé liðin frá því hann
stundaði hark af kappi með félögunum í götunni.
Í göngulok var haldið á Hótel Sögu þar sem upprifjun
endurminninganna hélt áfram yfir kaffibolla og góðum
veitingum um leið og gamlar myndir voru skoðaðar.
Á sleða niður alla Hofsvallagötuna
Á þessum hartnær 70 árum sem liðin eru síðan elstu
“börnin” voru á Reynimelnum hefur þjóðfélagið mikið
breyst, Reynimelurinn var þá sjálfsagður leikvöllur sem
og “fortóin”, þ.e. gangstéttarnar. Þarna léku krakkarnir
sér úti á miðri götu á kvöldin og fóru í leiki sem lítið fer
fyrir nú til dags, í yfir, stikk og sto og kýló.
Iðulega var farið að vetrum upp að Landakotsspítala
með sleða, oft magasleða, og síðan var farið í einni “salí-
bunu” alveg niður að Reynimel. Þarna var engin lögga,
engin umferðarljós, aðeins þurfti að gæta að sér við
Hringbrautina. Svo var hoppað í karla- og talnaparís
og þá skipti miklu að eiga góðan parísstein. Í “fortóin”
voru líka ristar línur sem notaðar voru þegar farið var
í 5 aura hark eða bara “forma” þegar strákarnir voru
blankir, en í það voru aðallega notaðir málmtappar af
gos- og ölflöskum. Hætt er við að ekkert af þessum leikj-
um börnin í dag enda er gatan ekki lengur sá öruggi
leikvöllur sem hún var á dögum Reynimelsbarnanna á
fjórða til sjötta áratug síðustu aldar. Nú er því miður
algengast að fara inn þegar heim er komið úr skólan-
um, og þá í einhverja tölvuleiki.
Æskuárin rifjuð upp og farið í hark á Reynimelnum. Sr. Þórir Stephensen var hinn öruggi sigurvegari.
Bernskubrekin rifjuð
upp á Reynimelshátíðinni
Kaupþing hefur lokað banka-
útibúinu á Vesturgötu, og samein-
að þjónustuna bankaútibúinu á
Hótel Sögu við Hagatorg. Gömul
kona á Bárugötunni, sem hefur
um árabil haft viðskipti við KB-
banka á Vesturgötunni, nú Kaup-
þing, segist sakna þess að búið
sé að loka bankanum þar. Hún
segist eiga í miklum erfiðleikum
með að komast í bankann vestur
á Hagatorgi.
Sverrir H. Geirmundsson, útibús-
stjóri, segir að búist hafi verið við
að ekki yrðu allir sáttir við lok úti-
búsins á Vesturgötu, en stutt sé á
milli þeirra. Hægt sé að bjóða upp
á betri kjör nú og þetta sé “mild”
útgáfa af breytingum. Við útibúið
við Hagatorg sé mikli betri aðgang-
ur, og á hótelinu sé auk þess ýmiss
þjónusta sem viðskiptavinir bank-
ans geti að sjálfsögðu nýtt sér, s.s.
matsala og hárgreiðsla.
Sverrir segir að bankanúmer úti-
búsins á Vesturgötu, 0306, muni
halda sér, og þótt viðskpti þeirra
sem þar voru hafi verið flutt muni
þeir halda því bankanúmeri, en
ekki þurfa að taka upp bankanúm-
erið við Hagatorg, sem er 0311.
Ekki allir sáttir við
lokun Kaupþings
á Vesturgötunni
www.blomalfur.is
kíktu á nýju heimasíðuna....
góða skemmtun..
Thorvaldsenfélagið er löngu orð-
ið landsþekkt félag, en það varð
130 ára 2005. Upphafið var að
nokkrar áhugasamar konur komu
saman og skreyttu Austurvöll í
tilefni af afhjúpun styttu af Bertel
Thorvaldsen myndhöggvara. Upp
úr því starfi spratt Thorvaldsenfé-
lagið sem var formlega stofnað 19.
nóvember 2005. Markmið félagsins
hefur verið frá upphafi að hlúa að
þeim sem minna mega sín í þjóðfé-
laginu, ekki síst fátækum og sjúkum
börnum.
Thorvaldsenbazarinn var stofnað-
ur af Thorvaldsenfélaginu árið 1901,
en markmiðið var að reka verslun
að staðaldri og selja heimaunnar
vörur. Á þeim tíma var mikið af fólki
um allt land sem sem gjarnan vildi
koma handverki sínu á markað og
drýgja þannig tekjurnar. Tilkoma
Thorvaldsenbazarsins varð mikil
lyftistöng fyrir íslenskan heimilisiðn-
að og ýmiss konar listiðnað, og enn
í dag er þar boðið upp á fallegar og
vandaðar handunnar vörur, gjafa-
vörur, skartgripi o.fl.
Öll vinna við bazarinn hefur verið
unnin í sjálfboðavinnu, en síðustu
árin hefur verið þar verslunarstjóri
í hálfu starfi. Bazarinn var fyrst í
leiguhúsnæði í Austurstræti 6,
en er nú í húsnæði félagsins að
Austurstæti 4.
Thorvaldsenbazarinn varð mikil lyftistöng
fyrir íslenskan heimilisiðnað
Sigríður Sigurbergsdóttir á Thorvaldsenbazarnum í Austurstræti. Sigríður
hefur verið formaður félagsins frá árinu 2004, og er 12. formaður félags-
ins. Lengst sat fyrsti formaður félagsins, Þórunn Jónassen, eða í 46 ár!
Í byrjun marsmánaðar er fyrir-
hugað að stofna ofangreind sam-
tök. Þörfin er brýn, s.s. vegna
umferðar um Hofsvallagötu/Ægi-
síðu, óupplýstra göngustíga og
skort á bílastæðum við þá o.fl.
Þeir sem hafa áhuga að taka þátt
í stofnun Vesturbæjarsamtak-
anna, eru vinsamlega beðnir að
hafa samband við Guðrúnu Þóru
Hjaltadóttur á Ægisíðu 98, sími
847-9118, netfang: gthh@simnet.is
Áformað að stofna Vesturbæjar-
samtök sunnan Hringbrautar