Alþýðublaðið - 11.08.1924, Síða 3

al»?i»obe.a:ð!&
3
réttu rétdnn tll yfirráðanna, o%
llla er þá íslerzkri alþýðu
gengið, ef hún lætur skósveina
erlendra burgeisa til lengdar
lemja sig ókvæðisorðucn.
Mesta þjóðnytjaverkið, sem
íslenzk alþýða getur skipað sér
um nú, er það að rétta hag sinn
og hint f þjóðfélaginu með öfl-
ugum samtökum og stórmann-
legum, sem ekki sýli f hégóma
smávægitegs munar f iítiifjörleg-
um hagsmunum, heldur gangi
bsint að aðalatriðinu, sem taka
má saman f þessa réttmætu, fá-
orðu og skorinorðu kröíu:
Tfirráðin til alþýðunnar I
ísleDzk alþýða! Undir merki
þessarar kröíu skalt þú sigra, —
sigrast á ofbeldi og ójötnuði
auðvaidsins og reisa handa fram-
tiðinoi hinu fagra landi þínu
samboðinn, bjartan og brelðan
aiþýðuhug, sem hamingján sann-
arlega gefur, þegar fengist hefir
framgengt kröfunni:
Yfirráðln ttl alþýðunnar!
Farmgjðld lækka.
Farmgjöid í Engiandl lækk-
uðu í maf um nærri 4 stlg
(meðaltal árin 1898 — 1913 taiið
100) og eru nú 132,9. Að meðal-
tali f Evrópu lækkuðu þau á
sama tíma úr 141 stlgum niður
í 134. Hér verður fólk Iítið vart
vlð iækkunina.
Yinnutímj
í Bretlandl.
Ensku verkamannatélögin létu
f vetur safna skýrslum um vinnu-
tíma f Englandi. 153 félög með
4 688,609 meðlimum senduskýrsl-
ur. Samkvæmt beim unnu:
24,300 verkarn. 40 st. á vika
800 000 — 42 — - —
305 687 — 44 —
8 5°° — 46 — - —-
”,590 — 46Va — * —
964,224 — 47 — • —
1,409,612 — 48 -- -
Liðlega þrfr íjórðu hlutar
þeirra, sem skýrslur voru um,
unnu þannig átta stundir eða
mlnna á dag að meðaltali.
Hér á landi hafa að eins prent-
arar samningsbundlnn 8 stunda
vinnudag.
Hásetar á togurum hér hafa
lögleyfða 6 stunda hvfld á sól-
arhring; eru þá eftir átján til
vinnu.
Ekki er að furða, þó að gjald-
eyrir Bretans sé f lágu verði(l).
Krlstlnn öuðmuudsson frá
Króki á Rauðasandi hsfir lokið
prófi ( stjórnfræði og hagfræði
við háskólann f Kiel f Þýzka-
landl.
Til ÞingYalla
lelgi ég 1. fl. blfreiðar fyrir
lægra rerð en ðokknr annar.
Talið vlð mlg!
Zophónias.
Hfisapappi,
panelpappi
ávalt fyrlrllggjandí.
Herlul Clstusen.
Sími 89.
Aldarmerki.
Heilog kirkja, sextug
drápa eftir Stefán frá
Evítadal. MCMXXIV.
Að minsta kosti að tvennu öðru
en árgæzkunni verður þetta sumar
merkilegt fyrir oss íslendinga og
sögu vora, bæði atburðasögu og
bókmentasögu, og einkennilegt er,
að hvort tveggja er fyrir óvana-
legar háfarir. Annað er hið fyrsta
flug vestur yfir >Islandsála<, sem
nú tekur mjög hugi manna, en
hitt er hin nýja helgidiápa Stefáns
skálds frá Hvítadal, >Heilög kirkja<.
Helgidrápa þessi er sextíu erindi
H—Bggma——»—w—mi. . i.i ' j 'u
Edgar Rico Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar.
Hann skoðaði alla hluti, og sást ekki yfir; samt fann
hann ekkí það, or hann loitaði að.
Tarzan þóttist nú vita, að pyngjan væri ekki í eigu
Achmets Zeks nema þá á honnm sjálfum, og bjóst þvi
til þess að ná kvenmanninum áður en hann leitaði
steiúanna frekara.
Hann benti Kullc að fylgja sér og fór sömu leið 0g
hann kom út úr tjaldinu. Gekk hann djarflega um 1
þorpið og rakleitt að kofa stúlkunnar.
Hann furðaði sig á burtveru Taglats, sem hann bjóst
við að finna úti fyrir tjaldinu, en hann var vanur duttl-
ungum apanna og gaf þessu engar frekari gætur.
Tarzan var sama um apann, meðan hann spilti ekki
ætlun hans.
Þegar þeir nálguðust kofann, tólc Tarzan eftir þvi,
að hópur liafði safnast saman við innganginn. Hann sá,
að menn voru mjög æstir, og óttaðist hann, að apinn j
gætti sin ekki i svo margra nærveru og sagði honum j
að halda yfir i hinn enda þorpsins og biða sin þar.
Kulk hélt i skugganum á burt, eu Tarzan gekk ■
öhikað að liópnum. Hann blandaði sór naeðal svertingja
og Ara"ba til þess að vita orsök þessa úppþots; gleymdi j|
hann þvi i ákafanum, að hann einn bar spjót, boga og
örvar 0g hlaut þvi að vekja grun.
Hann ruddist áfram og var nærri kominn að dyrun-
um, þegar Arabi lagði höndina á öxl honum og mælti:
„Hver er þetta?" 0g þreif um leið hettuna af apamann-
inum.
Tarzan apabróðir hafði aldrei á æfi einni hikað, þegar
andstæðingur átti i hlut. Sjálfbjargarhvötín var rik i
honum; hann eyddi þvi engum óþarfaorðum i þetta
sinn um það, að hann væri ekki úlfur i sauðagæru. í
stað þess hafði hann gripið manninn _ tökum, áður en
hann slepti orðunum, barði honum i kringum sig og
hélt þeim frá sér, er að sóttu.
Tarzan notaði Arabann sem vopn og komst skjótt að
innganginum og inn i kofann. Hann sá fljött, að hann
var mannlaus, og þeffæri hans uppgötvuðu lika þefin'n
af Taglat. Tarzan urraði lágt og grimdarlega. Þeir,
sem ruðst höfðu fram til þess að gripa hann, hörfuðu
Tarzan'Sfigariar
fást á Eskifiríi hjá Helga í’orlákissyni kaupmanDÍ,