Dagrenning - 01.02.1948, Blaðsíða 15

fjalli, og síðasta opinberunin, sem Biblían
segir frá, — en dýrðlegasta kóróna allra opin-
berana, — var gefin Jóhannesi postula á
evnni Patmos. Það er þess vegna ekkert
undarlegt við það, að sú þjóð, sem Guð
liefir sérstaklega ætlað það hlutverk að verða
boðberi sannleiks hans á vorum dögum,
skuli búa á afskekktri fjallaey — íslandi.“
IV.
Þegar þessi kafli, sem tekinn hefir verið
upp úr bók 'Rutherfords, var skrifaður og
prentaður, var árið 1941 enn ókornið. Hann
sagði þá einnig fyrir hinn mikla ófrið, sem
korna mundi, og að Guð mundi sýna það,
svo að ekki yrði urn villst, að hann mundi
vernda íslenzku þjóðina svo dásamlega í því
mikla örlagaéli, að bæði hún sjálf og aðrir
mundu sjá það og skilja. Einnig þetta hefir
reynzt rétt og rniklu réttara en nokkur þorði
að vona í fyrstu.
En sarnt er ennþá sem augu flestra Is-
lendinga séu lokuð fyrir þessurn furðulegu
og dásamlegu staðreyndum. En við skulúm
lifa í voninni um að brátt skilji þjóðin hina
miklu köllun sína.
Eins og að frarnan segir, virðist það svo
sem sérhvert nýtt spádómstímabil byrji með
sérstökum undirbúningstíma. Þegar urn
mjög löng tímabil er að ræða getur þessi
tími verið alllangur, ef á mannlegan rnæli-
kvarða er mælt, allt að 24 árum, en oft er
hann styttri, t. d. 7 ár. Af því, sem að framan
er sagt, er það augljóst, að undirbúningstími
íslendinga til þess að taka við hinu nýja
hlutverki sínu eru „sjö dagar“, þ. e. sjö ár,
— árin frá 1941 til 1948.
Lítum nú á þetta tímabil, sem hófst 17.
maí 1941, er Alþingi samþykkti að kjósa
ríkisstjórann og fela honum það vald, sem
konungur áður hafði. Sjálf ríkisstjórakjörið
fór fram mánuði síðar eða 17. júní 1941.
Á þessu tímabili, 1941—1948, eru þrír at-
burðir, sem ber hæst í sögu íslands. Það er
lýðveldisstofnunin 1944, flugvallarsamning-
urinn við Bandaríkin og innganga íslands í
Sameinuðu þjóðirnar árið 1946. Sá atburður
var viðurkenning alheims á sjálfstæði íslands
og hlutgengi þess í hópi annarra þjóða. Svo
að kalla á hverju ári síðan hafa íslendingar
tekið þátt í alþjóða samstarfi í mörgum
greinum og jafnan verið taldir hlutgengir.
Það hefir því sýnt sig, að enn reyndist sú
tilgáta hins ágæta íslandsvinar, Adams Ruth-
erfords, rétt, að þessi ár mundu verða merki-
legur undirbúningstími fyrir íslenzku þjóð-
ina.
Og nú er loka-ár þessarar „spádómsviku“
upp runnið.
Þetta merkisár byrjar með aUsherjai eigna-
könnun allra landsins bama og með því að
skipt er um alla peninga, sem í umferð hafa
verið á íslandi um tugi ára.
Ymsum kann nú að sýnast svo sem þetta
sé lítilsvert, en það er langt frá því að svo
sé. Hvdrs vegna er verið að framkvæma
eignakönnun hér á landi? Það er til þess
að reyna að stöðva þjóðina á þeirri óheilla-
braut, sem hún var komin á í fjármála-
pólitík sinni. Eignauppgjörið átti að fara
fram fyrr, eða til þess var ætlast upphaflega.
En hér reyndist það eins og svo oft áður,
að „hvað liefir sinn tíma“. Hið mikla um-
skiptaár í sögu Islands átti að hefjast með
þessum merkilega atburði. Eignauppgjörið
á að gera oss kleift að koma á réttan grund-
völl fjárhagslífi einstaklinganna í þjóðfélag-
inu.
Annað mjög athyglisvert atriði í byrjun
þessa árs er hin stórkostlega síldveiði í Hval-
firði. Hún hófst að vísu fyrir áramótin, en
aflinn kernur oss sérstaklega að notum á
árinu 1948.
Þriðji atburðurinn er sú vijðingarverða til-
raun ríkisstjórnar og Alþingis að snúa við
á dýrtíðar- og sóunarbrautinni, sem gengin
DAGRENN I NG 9