Dagrenning - 01.02.1948, Blaðsíða 38
Dr. S. ROBERTSON ORR:
Hvað er framundan?
TT ÍKNESKIÐ, sem um getur í 2. kap.
Daníelsbókar, var ætlað til þess að beina
athygli að þeim fjórum heiðnu heimsveld-
um, sem áttu að stjórna heiminum, unz
ísrael (sem vér trúum að sé engilsaxneska
þjóðin) yrði aftur aðnjótandi velþóknunar
Drottins. Er ekki skynsamlegt að álykta að
• ísrael hafi verið einhver hluti draumsýnar-
innar? Ekki er hann höfuð líkneskisins, herð-
ar, lendar eða fætur, því að þar eru táknuð
önnur heimsveldi. Hann hlýtur þess vegna
að vera annars staðar.
Nú var það þannig, að auk líkneskisins
sá Daníel lítinn stein. Engin mannshönd
kom við hann eða hreyfði hann. Það var
eitthvað yfirnáttúrlegt í sambandi við hann.
En steinn þessi, sem engin mannshönd
hrevfði, réðst á málmlíkneskið mikla og hóf
bardagann við fætur þess. Leikurinn virtist
Því svarar sagan ein. En nú, þegar það er
Ijóst orðið, að á veldisstóli „ísraels-húss“ sit-
ur nú i dag ætt Davíðs konungs, kornin
þangað að þeim furðulegu leiðum, senr lýst
hefir verið hér, er ekki nerna eðlilegt að
manni verði hugsað til þessara orða Drottins
í Jeremía spádómsbók:
„Svo sannarlega, sem þér getið ekki
rofið sáttmála rninn við daginn og sátt-
mála minn við nóttina, svo að dagur og
nótt komi ekki á sínurn tírna, svo sannar-
lega mun sáttmáli minn við Davíð þjón
minn eigi rofinn verða svo að hann hafi
ekki niðja-er ríki í hásæti hans.“ (Jer 33.,
20.—21.).
all-ójafn, en orustan hélt áfrarn, unz það
undur gerðist, að steinninn tók að stækka
og líkneskið íó 1 að molna sundur, — fæt-
úrnir, mjaðmirnar, brjóstið og höfuðið — og
steinninn hrósaði loks sigri. Samtimis því að
líkneskið var gereyðilagt var steinninn orð-
inn að fjalli. Þannig hl/oðar frásögn Biblí-
unnar. Þér getið lesið hana sjálfur, og ég
ætla hvergi að víkja frá því, sem Biblían
segir, og hafa það að engu, hvað menn segja.
*
Þér munuð viðurkenna, að ísrael hlýtur
að vera einhvers staðar í þessari draumsýn.
Þér munuð og veita því athygli, að hvergi
er gefið í skyn að þetta „ríki steinsins" sé
nokkuð frábrugðið hinum fjórurn heimsveld-
unurn, sem nefnd eru í spádómnum. Það er
satt, að eitthvað yfirnáttúrlegt var í upphafi
og vexti þessa konungsríkis, sem Guð stofn-
aði, en ekki er með því sagt, að það sé ekki
stjórnarfarslegt og jarðneskt ríki eins og hin
fjögur. Það er farið út yfir takmörk kenn-
inga Ritningarinnar, ef sagt er, að ríki steins-
ins sé einungis andlegt ríki. I upphafi er
það /arðneskt ríki eins og hin f/’ögur, þar eð
það er talið í skrá Guðs um jarðneskar þjóð-
ir, sem eigi að verða í heimsveldatölu á
jörðu hér. Það er jarðneskt ríki og fyiii því
táknar það einhverja af þjóðum jarðar nú á
dögum. Þannig hlýtur það að vera. Sam-
kværnt orði Guðs hlýtur ísrael að vera á
þessum stað í myndinni.
*
Lítið aðeins á kennimerki þessa sigur-
sæla konungsríkis í spádómi þessum, og kon-
32 DAGRENNING