Dagrenning - 01.04.1948, Blaðsíða 12

ins milli sín, liefir þeinr verið hugsuð þegj-
andi þörfin, þegar hinum hefði verið slátrað.
En öll fór þessi ráðagerð um skiptingu
brezka heimsveldisins út um þúfur, því að
háðir bjuggu yfir svikum, er komu þeim
sjálfum í koll, eins og kunnugt er.
En í hinurn umgetna spádómi Jóels segir
rneira.
Drottinn aðvarar „Týrus, Sidon og öll
héruð Filisteu" — þ. e. hinar babylonsku
„menningarþjóðir“ nútímans, — og segir:
„Ilvað viljið þcr mcr?“ „Afar skyndiícga
mun ég láta g/örðir yðar koma yður sjáltum
í koll.“ „Þér hafið rænt silfri rnínu og gulli
og flutt beztu gersemar mínar í musteri yðar.
Júdamenn og Jerúsalemsbúa hafið þcr sclt
-----til þess að flytja þá Jangt burt frá átt-
högum þeirra. Sjá, ég mun kalla þá frá þeim
stað, þangað sem þér liafið selt þá, og ég
mun láta gjörðir vðar koma sjálfum vður í
koll.“
Og loks kemur svo hið mikla útboð:
„Boðið þetta meðal hciðingjanna: Búið
yður í hcilagt stríð! Kveðjið upp kappana!
Allir herfærir menn konri fram og fari í leið-
angur!
Smíðið sverð úr plógjárnum yðar og lens-
ur úr sniðlum yðar!“-------
„Bregðið sigðinni (hinni rússnesku sigð)
— því að kornið er fullþroskað; komið og
troðið, því að vínþróin er full, það flóir út
af lagarkerunum, því að illska þeirra er
mikil.“--------„en Drottinn er athvarf lýð
sínum og vígi ísraelsmönnum." — — „Og
Jerúsalem skal vera heilög og útlcndingar
skulu ekki framar inn í hana koma.“ (Jóel
3., 6-26).
*
Það getur ekki hjá því farið, að skynsamir,
hugsandi menn lmgleiði þennan spádórn
einmitt nú, þegar allt bendir til, að hann sé
að rætast.
Einmitt „Júda og Jerúsalem“ verða tilefni
hins síðasta mikla ófriðar. Gefið gætur að
því, sem gerast mun á næstu vikurn og mán-
uðum í sambandi við Palestínu og Júda-
ættkvísl — Gyðingana.
VII.
JIT’INS og sýnt hefir verið fram á hér að
framan, er allt, sem til þess bendir, að
17. maí 11. k. slitni að fullu upp úr öllum til-
raunum til þess að ná samkomulagi um
Palestínumálið og öllu samstarfi milli Rússa
og Bandaríkjamanna ljúki þá, en þjóðir
heimsins taki að skipa sér æ ákveðnara í
annað hvort bandalagið, hið rússneska eða
h:ð engilsaxneska.
Ef einhver skyldi liafa efast um, að Rússar
stcfni að yfirráðum fyrir botni Miðjarðar-
líafsins, voru öll tvímæli af tekin um það nú
fvirr skömmu, er ein af nefndum Sameinuðu
þjóðanna birti álit varðandi vopnasölu Rúss-
lands og lcppríkja þess til Arabaríkjanna i
Mið-Austurlöndum. Segir í skýrslu þessari,
að fullsannað sé, að Sovietríkin hafi staðið
að því, að selja vopn frá Tékkóslóvakíu til
Arabalanda og muni þetta „fvrst og fremst
gert í þeim tilgangi að færa út áróðurssvæði
kommúnismans frá Balkanlöndum til land-
anna við botn Miðjarðarhafsins.“ Þegar
svona cr að orði kveðið í opinberri skýrslu
frá nefnd Sameinuðu þjóðanna, þarf enginn
að ganga þess dulinn lengur, að meira en
lítið er aðgert til þess að skapa ringulreið þá,
sem alls staðar er nauðsynlegur undanfari
kommúnismans.
í spádónrsbók Daniels (11. kap.) er sagt
frá innrás Rússa í Palestínu. Mjög er sú frá-
sögn greinileg í þeim Biblíum, sem rétt eru
þýddar, s. s. í enskuin Biblíum.
I íslenzku Biblíunni er frásögnin á þessa
leið:
„En þegar að endalokunum líður, mun
konungurinn suður frá heyja stríð við hann,
og konungurinn norður frá mun þeysast í
20 dagrenning