Dagrenning - 01.04.1948, Blaðsíða 20

bardaga. Dynur óveðursins heyrist oft í fjöll-
unurn, áður en fárviðrið skellur á.
En sjálfur spádómurinn hefst með þess-
um orðum:
„Heyr land vængjaþytarins, hinumegin
Blálandsfljóta." —
Hér skal strax á það bent, að í íslenzku
Biblíunni er þessi setning ofurlítið öðru vísi.
Þar segir:
„Vei landi vængjaþytarins, hinumegin
Blálanda fljóta.“
Um þetta „vei“, hefir verið mjög deilt,
og í öllum Norðurlanda Biblíum, nerna
þeirri íslenzku, er þetta þýtt „heyr“, en ekki
„vei“ og sýnist svo sem það sé í rneira sam-
ræmi við efni kapítulans.
í sænsku Biblíunni er þetta orðað þannig:
„Hör, du land der flugfen surra, — du land
bort orn Etiopiens strömmar.“ — Rétt þýtt
á íslenzku af sænskunni væri þetta vers
þannig: „Heyr, þó land, þar sem vængirnir
þjóta, þú land, handan við strauma Etiopíu.“
Þetta ávarpsorð „heyr“ eða „vei“ er aug-
ljóslega upphrópunarorð, notað fyrst og
fremst til þess að vekja athygli á þessu merki-
lega landi og hlutverki þess.
Þetta sést enn betur í enskri þýðingu á
Biblíunni, sem kennd er við Moffatt, því að
þar er þetta orðað þannig: „Ah, land of
winget fleets“, sem beinlínis þýðir: „Ó, Iand
hinna væng/uðu flota.“
Eins og sést af þessu, eru alls notaðar þrjár
upphrópanir á þessurn þrem málum, þ. e.
„heyr“, „vei“ og „ó“, svo augljóslegt er, að
hér er aðeins um upplirópun að ræða, en
ekki sérstakt ásökunarávarp, eins og raunar
felst í íslenzka orðinu „vei“ i daglegu tali.
Ennfremur má benda á það, að íslenzka þýð-
ingin er á þessurn stað og í þessu efni ósam-
kværn sjálfri sér, ef betur er að gáð.
Þar segir: „Heyr gný margra þjóða“, en
aftur: „Vei landi vængjaþvtarins".
í öllum hinum Biblíunum er á báðum
þessum stöðum notað sama orðið: „heyr“,
„vei“ eða „ó“.
í sænsku Biblíunni segir: „Hör det brusar
av mange folk,“ og einnig: „Hör, du land
der flugfén surra“. Þarna er .,heyr“ notað
í báðum tilfellum, en ekki skipt um orð, eins
og gert er í íslenzku Biblíunni.
Sama verður uppi á teningnum, ef vér
berum saman ensku Moffats-þýðinguna. Þar
segir: „Ah, the booming of many a people„“
Og í hinu tilfellinu: „Ah, land of winged
fleets."
Þetta verður að nægja um þetta atriði.
Nafn spádómsins á þessu landi, sem þá var
ekki til, er „land vængjaþytarins", og vart
verður táknrænna nafn fundið á móðurlandi
flugvélanna og forustulandi heimsins á sviði
flugmálanna.
#
En spádómurinn segir meira. Hann segir
hvar þetta land sé. Hann segir að það sé
„hinumegin Blálands fljóta". Bláland er hið
forna nafn á Afríku. Nú viturn við að spá-
maðurinn var í Palestínu, þegar hann fékk
vitrun sína um þetta einkennilega land.
„Land vængjaþytarins“ ætti þá að vera hinu-
megin — þ. e. fyrir vestan — Blálands fljót.
— Eru ekki einmitt Bandaríkin — land flug-
vélanna — í þeirri átt?
í erlendum Biblíum er notað orðið Etiopía
í stað Blálands í vorri Biblíu, en merking
þess í fornum ritum er mjög óljós og víðtæk
og útilokar ekki, að átt sé við Afríku í heild,
þó Etiopía tákni venjulega suðurhluta Afríku
sérstaklega, og breytir það engu í þessu sam-
bandi. Spámanninum er ljóst, að „land
vængjaþytarins“ er fjarlægt land í vesturátt
frá heimkynni hans, Palestínu, hinumegin
við fljót og „strauma" hins mikla Blálands.
Næsta setning spádómsins er ekki síður
athyglisverð en þessi. Hún hljóðar svo: „er
gjörir út sendimann yfir hafið og í reyrbát-
um yfir vötnin".
18 DAGRENNING