Dagrenning - 01.06.1948, Blaðsíða 41

Einstaka sinnum kemur það fyrir, að Þjóð-
viljinn sendir Dagrenningu tóninn. Oftast
er þetta mas ekki vert þess, að á það sé
minnst, en nú er rétt að gera undantekn-
ingu. Einum af rithöfundum Þjóðviljans
farast svo orð 10. júní s.l.:
„Meginuppistaðan í boðskap Jónasar Guðmunds-
sonar, Dagrenningarritstjóra, er pýramídi hinu-
megin við Miðjarðarhaf. — Fyrir mörgum þúsund-
um ára mun egypzkur konungur hafa verið lagður
til hinztu hvildar í þessum pýramída og skilst
manni, að líkmennirnir hafi krassað einhverjar
krússidúllur á veggina í grafhýsinu. Sjálfsagt eru
þessí ummerki athyglisvert rannsóknarefni forn-
fræðingiun, — en Jónas Guðmundsson og hans
lærifeður snúa öllu upp í pólitík og segja, að krússi-
dúllurnar séu einskonar mannkynssaga í fyrirfram-
útgáfu, allir óorðnir stórviðburðir standi þarna
skráðir í steininn."
Og enn segir:
„Eitt er það í lundarfari hins pólitíska pýramída,
sem Jónasi Guðmundssyni þykir mest um vert, og
það er, hve dæmalaust lukkulegur hann er með
allt, sem viðkemur Engilsöxum, sem sé Bretum og
Bandarikjamönnum (Svertingjar, Mongólar, Indí-
ánar og allskonar fólk, alltsaman Engilsaxar!), en
hinsvegar hundóánægður með Rússa. Loks erum við
íslendingar hin týnda ættkvisl ísraels. — Þannig-
lagaður er sá boðskapur, sem Jónas Guðmundsson
flytur sínu fólki.---“
Hevrði sunnanblæinn bera
blíðuhvísl um strönd og mar,
meðan hátt í himni gnustu
Herjans þjóða gunnfánar.
Unz ég hevrði hergný þagna,
hverfa leit ég fána sveim,
aJheimsríkið sett í sátt og
sambandsríki allan heim.
Guði sé lof, að svo mun verða.
x+y.
Hér sjá menn ágætt sýnishorn af þekkingu
hinna svokölluðu lærðu manna. Mér er sagt,
að höfundurinn sé stúdent að menntun og
hafi um tíma gengið á háskóla. Lesendur
Dagrenningar sjá hér, hvernig vinnubrögð
þeirra manna eru, sem skrifa hin pólitísku
blöð. Þar er ekki verið að hafa of mikið fyrir
því að leita sannleikans.
Vafalaust hefir sveinstauli þessi, sem ekki
er af ógrcindu fólki kominn, aldrei lesið neitt
um það málefni, sem hann hér skrifar svo
borginmannlega um. En er þetta ekki ein-
mitt einkenni — höfuðeinkenni vorra upp-
lýstu tíma? Menn eru fyrirfram sannfærðir
um alla hluti og þess vegna þarf ekki að at-
huga neitt. Ef það passar ekki í hið svokall-
aða vísindalega kram þessara svokölluðu
lærðu manna (sem flestir eru raunar alveg
ólærðir), er málefnið þegar dauðadæmt, —
án allrar athugunar.
Hugsið ykkur, þið, sem hafið lesið Dag-
renningu og fvlgzt með því, sem þar hefir
verið sagt, — hugsið vkkur, að af svipaðri
þekkingu og þeirri, sem birtist í ofangreind-
um línum, sé ritað í blað þetta um önnur
málefni. Hvaða þekkingu fá þá lesendur
þessa blaðs á hlutunum? Verri en enga. Þeir
eru blekktir og blindaðir af lvgi og heimsku
slíkra manna, sem þessa ,.Gallharðs“ Þjóð-
viljans. Því miður er þetta ekki einasta rang-
færslan í þessu blaði, og svipað er fleirum
farið.
Fleira skal ekki fram tekið. Þetta er birt
hér sem sýnishorn af þekkingu skólagengins
manns á 20. öld.
/. G.
DAGRENN I NG 39