Dagrenning - 01.08.1948, Blaðsíða 42

Tillaga til aíhu^unar
Enginn getur lengur neitað því, að það
sem Adam Rutherford og þeir pýramídafræð-
ingar, sem með honum starfa, hafa sagt f\'rir
um stórviðburði síðari ára, þá viðburði, sem
ráða gangi sögunnar, það hefur allt gengið
eftir, að svo nriklu leyti sem það er ekki enn
í skauti ókomins tíma. En ef Rutherford
sagði allt satt í þessu efni, er þá ekki var-
hugavert að neita blákalt þeirri staðhæfingu
hans, hversu ólíkleg sem hún kann að þykja,
að forsjónin hafi útvalið íslenzka þjóð til
þess að inna af hendi eitthvert haria mikil-
vægt hlutverk fyrir hið nýja skipulag heims-
ins og framtíð mannkynsins? Og ef hann
skyldi í þessu efni hafa á réttu að standa,
þá er það svo mikið alvörumál fyrir okkar
þjóð, og hvern einstakling hennar að varla
mundi annað alvarlegra. Því þama er þá
um að ræða vilja þess, sem ekki lætur að
sér liæða.
Ég og mínir líkar þurfa á leiðsögn að
halda. Við skulum hafa hreinskilni og lítil-
læti til að viðurkenna það. Síðan Dagrenn-
ing hóf göngu sína, hefur mörgum okkar
fundizt, að þar væri helzt leiðsöguna að
finna. Sumar greinar hennar hafa beinlínis
verið heróp til okkar, eins og t. d. hin mikla
og merkilega grein „Vakna þú, íslenzka
þjóð“. En þar sem svo er ástatt um okkur,
er það eðlilegt að spurt hafi verið, hvort við
ættum ekki að bindast skipulögðum félags-
skap til þess að leita fræðslu. Það lield ég
þó að við ættum ekki að gera að svo komnu.
Fyrir því eru rök, sem ég ætla ekki að þreyta
menn á að telja fram að þessu sinni. En eitt
sýnist mér að við gætum haft samtök um.
Sum hefti Dagrenningar eru ófáanleg og
önnur hljóta að vera á þrotum. En þeir sem
em að leita sannleikans í þessu efni, þurfa að
eiga kost á að lesa hana alla. Endurprentun
er því nauðsvnleg, en til hennar þarf fé, sem
ekki kemur aftur. Af smælingjum, líkum mér,
getur hver einstakur ekki lagt mikið fram,
en svo mörg erum við, að samtaka getum
við komið þessu í framkvæmd. Þetta er mál
sem ég hef ekki minnst á við nokkum mann,
en því er skotið hér fram til íhugunar. Ef
hugmyndin yrði framkvæmd, er ég fús að
leggja til hennar minn litla skerf, og sá sem
hann vill sækja til þessarra hluta, og beita
sér fyrir framkvæmdum, getur fengið nafn
mitt að vita hjá ritstjóranum.
Einstakíingur.
★
Dagrenning þakkar þessa vinsamlegu til-
lögu „Einstaklings". En því miður eru nú
svo mörg hefti þrotin að ógerningur mundi
vera að prenta þau öll upp. Af 1. árgangi eru
enn til 1., 2., 3. og 4. hefti, og þó er lítið
orðið eftir af 3. og 4. hefti. Síðasta hefti x.
árgangs (5. hefti) er alveg þrotið og svo er
þrotinn allur 2. árgangur, heftin 6—11 að
báðum meðtöldum. Þyrfti því að prenta upp
a. m. k. 7 hefti og mundi það tæpast kosta
undir 20 þús. krónum, að prenta þau öll.
Ég mun þó athuga þessa vinsamlegu til-
lögu og ræða lausn þessa máls betur í ein-
hverju næsta hefti Dagrenningar.
/. G.

40 DAGRENNING