Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 52

að snúa við fyrir okkur blaðinu á vinstra
eða norður svæðinu — Asíu,“ er haft eftir
MacArthur. „í stað þess að hafa þar for-
ustu áður erum vér nú orðnir áhrifa-
litlir í Asíu.“
Sama máli gegnir um Evrópu. Þar
fengu Rússar miklu betri aðstöðu í lok
síðari heimsstyrjaldarinnar en þá hafði
nokkru sinni dreymt um. Þeir fengu
landamæri sín færð stórkostlega út og
komu sér upp varnarvegg af leppríkjum.
MacArthur segir „að Rússum hafi al-
gerlega heppnast að leika á Bandaríkja-
menn.“ Hann nefnir sem dæmi loftbann-
ið á Berlín, „þar sem vér þóttumst sigra,
en Rússar hlógu að því, að þeim skyldi
takast að beina athygli vorri þangað."
Hann nefnir líka samgöngubann Rússa
á Dóná, dráttinn á friðarsamningum við
Austurríki, uppreist kommúnista í Grikk-
landi og skemmdarstarfsemi kommún-
ista í Frakklandi og Ítalíu.
Á meðan þetta gerðist voru kommún-
istar að flæða yfir Asíu. Kína féll í hend-
ur rauða hernum. Eins fór um norður-
liluta Indo-Kína. Rauða Kína glevpti
Tibet. Her Shiang Kai-Sheks, sá eini í
Asíu, sem einhvers var megnugur gegn
kommúnistum, var hrakinn í útlegð til
Formósu.
Nú, þegar Rússar hafa komið sér svona
ágætlega fyrir í Asíu, vilja þeir gjarnan
fara sér hægt um hríð, til þess að byggja
betur upp iðnaðinn og samgöngukerfið
— og ennfremur til þess að koma fótum
undir iðnaðinn í Rauða Kína og gera þá
hæfilega sterka liernaðarlega.
Næsta skrefið segir MacArthur að
Rússar muni stíga í suðurátt — til Litlu-
Asíu og Afríku. í þeim löndum eru
kommúnistar að ná fótfestu með því, að
birgja Egipta að vopnum og koma af
stað byltingum og styrjöldum, til þess að
hrekja Breta og Frakka úr eftirlitsstöðv-
um þeirra og ógna amerískum flugv'öll-
um og olíulindum Vesturveldanna.
★
Mat MacArthurs á herkænsku Rússa í
Litlu-Asíu og Afríku hefur stuðning í
spádómum Gamla Testamentisins, en
þar er því haldið fram, að allt svæðið frá
Afganistan vestur til Marokkó lendi í
höndum Rússa þegar þeir hefji herferð
sína suður á bóginn.
Kvikmyndin Helena frá Tróju er nú
sýnd um allan hinn enskumælandi lieim.
Það er engu líkara en ósýnileg öfl hafi
stjórnað því, að einmitt þetta tímabil
sögunnar skyldi vera valið til sýningar.
Þessi harmleikur sýnir oss hreysti og
göfgi Trójumanna. Þeim heppnaðist allt-
af að hrinda árásum Spartverja og
Grikkja. Það var ekki fyrr en óvinirnir
tóku upp friðarhjal og færðu Tróju-
mönnum gjafir, að örlög þeirra voru ráð-
in. Hve átakanlegur varð ekki ósigur
þeirra, þegar Trójuhesturinn, tákn frið-
arins, leiddi yfir þá tortíminguna?
Þetta er lærdómsrík saga fyrir syni
Jósefs á vorum dögum. Nú er verið að
svíkja bæði Bretland og Ameríku. Þau
svik hófust þegar Rússum var boðið heim
til þess að kynna sér landbúnaðinn í
Bandaríkjunum og síðan miðstöðvar iðn-
aðarins. Bretar fóru að dæmi Bandaríkja-
manna nú í ár, en gengu þó feti framar,
því þeir sýndu Rússum einnig aflstöðvar
sínar og kjarnorkuver.
Orð Jesaja spámanns við heimska kon-
unginn, Hezekía, ættu að geta orðið til
varnaðar. Guð hafði gefið honum heils-
una aftur og frelsað Júda frá þeim örlög-
um Norðurríkisins — að bíða ósigur fyrir
Assýríumönnum. Þá komu Babýloníu-
menn, eins og úlfar í sauðargærum og
50 DAGRENNING