Dagrenning - 01.12.1956, Blaðsíða 67

—
Frh. af 2. kápusíðu.
Fullnaðarákvörðun um það, hvernig útgáfu Dagrenningar verður hag-
að á árinu 1957 hefir enn ekki verið tekin. Þó er ég ráðinn í því, ef af
framhaldi getur orðið, að láta ritið koma út eigi sjaldnar en sex sinnum, þó
hvert hefti verði e. t. v. ekki nema 20—30 síður. Hins vegar er óhjákvæmi-
legt að hækka verðið verulega frá því sem nú er — sennilega í 75 krónur
árganginn. Sama fyrirkomulag verður haft á um greiðslu og undanfarið,
og Dagrenning byggir tilveru sína svo að kalla eingöngu á hinum föstu
kaupendum, en hvorki lausasölu né auglýsingum. Fyrsta hefti næsta ár-
gangs mun jrví að öllum líkindum koma út í febrúarlok eða marzbyrjun
og síðan eitt hefti annanhvom mánuð eftir það.
★
Ég hefi orðið þess áþreifanlega var, nú á síðari hluta þessa árs sérstak-
lega, að landsfólkið hefir veitt því mikla athygli sem Dagrenning hefir
áður sagt fyrir um atburði yfirstandandi tíma. Er það vel, að menn átti
sig sem bezt í því efni, því nú er mjög villugjarnt í heimi vorum.
Dagrenning mun halda áfram því hlutverki sínu, að vera kristilegt
stjórnmálatímarit, sem byggir tilveru sína eingöngu á leit að sannleikan-
um og þjónustu við hann, en bindur sig engum sértrúarflokki eða kenn-
ingakerfi. Hún vill vinna að jjví, að íslenzka þjóðin eignist á ný trúna á
Guð, og að henni lærist að skilja frelsunarhlutverk Krists og þýðing þess
í lífi einstaklinganna og þjóðarheildarinnar, en hvoratveggju er hún nú
að mestu búin að glata. En til þess að svo megi verða þurfa allir, sem
það mál skilja, að taka höndum saman, án tillits til smámuna eða sérskoð-
ana, sem svo oft koma í veg fyrir raunhæft starf á sviði trúmála og þjóðemis.
Islenzka þjóðin j^arf að eignast öflugan, kristinn stjórnmálaflokk til
þess að stefnubreyting geti orðið í þjóðlífinu. Að því, að svo megi verða,
vill ritstjóri Dagrenningar vinna með hverjum þeim, sem þar vill leggja
hönd á plóginn.
Reykjavík í desember 1956.
Jónas Guðmundsson.
„Þjóð á glapstigum.“
Einhvern mun sennilega furða á þvi, að ekki er vikið neitt að íslenzkum stjómmálum í
þessu hefti svo mjög sem tilefni væri þó til þess um þessar mundir. Rétt er því að taka það
fram, að ástæðan til þessa er aðallega sú, að enn liggja ekki fyrir öll þau gögn sem nauðsyniegt
er að komin verði fram áður en hægt er að ljúka grein, sem í smíðum er um þessi efni, og
nefnd verður „Þjóð á glapstigum", þegar hún kemur fyrir almenningssjónir.
Stefnubreyting sú, sem orðið hefir I utanríkismálum og sambúð vestræima þjóða á undan-
förnum þremur mánuðum, mun óhjákvæmilega hafa áhrif á íslenzk stjórnmál er stundir líða,
og er þvi einnig af þeirri ástæðu rétt að bíða um sinn og sjá hver þau áhrif verða.
___________________________________________________^