Morgunblaðið - Sunnudagur - 18.01.2015, Blaðsíða 52

Viskígerð | 2. hluti
52 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18.1. 2015
F
yrir viku birtist hér í
blaðinu grein um heim-
sókn undirritaðs til
skosku viskígerðarinnar
Bruichladdich á eyjunni
Islay sem liggur undan vest-
urströnd Skotlands. Þar var stiklað
á stóru í sögu fyrirtækisins og
helstu vörðurnar á vegi þess rakt-
ar. Í seinni greininni um ferðina til
Islay verður farið yfir hinn eig-
inlega tilgang ferðarinnar – að
fylgja eftir hönnuðinum Sruli
Recht, sem hefur um árabil búið
og starfað á Íslandi sem fata- og
vöruhönnuður. Meðal hans nýjustu
verka er hönnun á nýrri gerð af
viskíglasi – betra viskíglasi – og
því lá leiðin til Islay. Þar hittum
við fyrir bruggmeistarann Jim
McEwan, sem er höfundur hinna
ýmsu afurða Bruichladdich. Sem
„master distiller“ er það kunnátta
hans sem segir til um hvernig fara
skuli að við „hina fljótandi gull-
gerðarlist“, kúnstina sem getur af
sér hinar mögnuðu viskígerðir sem
hafa skapað Bruichladdich ríka
sérstöðu hin seinni ár og orðið
þess valdandi að húsið hefur marg-
oft verið valið „Distillery of the
Year“ á undanförnum árum.
Það er því óhætt að segja að allt
hafi verið lagt undir með því að
bera hönnun glassins undir Jim.
Hann er eldri en tvævetur í brans-
anum, hefur unnið við viskígerð í
53 ár og er með réttu nefndur goð-
sögn í faginu. Það má því bóka að
umsögn hans er gulls ígildi þegar
viskí er annars vegar og ekki laust
við spennu í gestunum þegar til
Islay er komið. Við blasir að svar
Jim verður afdráttarlaust enda er
hann fagmaður sem á fáa sína líka
þegar viskígerð er annars vegar.
Að búa til betra viskíglas
ÞAÐ ER KUNNARA EN FRÁ ÞURFI AÐ SEGJA AÐ TIL AÐ
NJÓTA GÓÐRA VEIGA ER RÉTTA GLASIÐ LYKILATRIÐI.
ÞETTA Á VIÐ UM BJÓR, LÉTTVÍN OG SÍÐAST EN EKKI
SÍST STERKA DRYKKI EINS OG VISKÍ. EINHVERJIR KUNNA
AÐ HALDA AÐ EKKERT SÉ NÝTT UNDIR SÓLINNI Í ÞEIM
FRÆÐUM EN VITI MENN, JAFNVEL FAGMENN MEÐ
HÁLFRAR ALDAR REYNSLU GETA REKIST Á EITTHVAÐ
NÝTT – OG BETRA.
Jón Agnar Ólason jonagnar@mbl.is
„Markmið þessa hönnunarverkefnis var að finna út hvernig ég gæti látið tumbler fara með viskí eins og smökkunarglas, eða þá að láta smökkunarglas líta út eins og tumbler. Hver sem lausnin væri þá yrði
fólk að geta dreypt á viskíinu og notið bragðeiginleika þess til fulls um leið og það horfir á fólkið í kringum sig og nýtur félagsskaparins,“ segir Sruli Recht um viskíglasið sem hann hefur þróað.
Ljósmynd/Raphael Recht
Jim McEwan, sem er maðurinn á
bak við viskígerðina hjá Bruic-
hlhaddich, er með þekktustu og
virtustu einstaklingunum á sínu
sviði. Hann starfaði um árabil hjá
Bowmore en leist vel á hug-
myndir nýs eiganda Bruic-
hladdich um síðustu aldamót,
hins enska Marks Reynier, og
gekk þá til liðs við Bruichladdich.
Orð Jims hafa gríðarlega vigt í
heimi viskísins og ferðast hann
talsvert til að sinna fyrirlestr-
arhaldi og stýra viskísmökkunum.
Komast þar jafnan færri að en
vilja. Í ljósi þessa má segja að ekki
var ráðist á garðinn þar sem hann
var lægstur með því að láta Jim
prófa glasið sem Sruli hannaði.
Það gerir niðurstöðuna þeim
mun eftirtektarverðari – ekki síst
af því hann hafði sínar efasemdir
þegar verkefninu var ýtt úr vör.
„Þegar ég prófaði glösin leitaði
ég að þeirri útfærslu sem myndi
fá viskíið til að ljóma öðrum
fremur; glasinu sem myndi undir-
strika alla bragðtónana sem í því
búa. Í glasinu sem ég valdi komu
bragðtónarnir ríkulegar fram en í
hinum,“ útskýrir Jim, spurður um
prófunina á glösunum tuttugu
sem Sruli hannaði.
„Ilmurinn var mildari og skýr-
ari, bragðið meira.“
„Hvernig ferðu eiginlega að því
að finna muninn og leggja hann á
minnið frá einu glasi til annars?“
skýtur Sruli inn í, gáttaður nokk á
skilningarvitum viskímeistarans.
„Ég hef verið í þessu í langan
tíma,“ svarar Jim að bragði,
kankvís á svip.
„Þetta glas leysir úr læðingi
bragðtón sem ég veit að er til
staðar í viskíinu [þar á hann við
grunngerðina frá Bruichladdich,
The Classic Laddie] en fæ satt að
segja ekki fram með smökk-
unarglasinu sem ég nota alla
jafna.“
Menn bíða spenntir. Hvaða
bragðtónn er það eiginlega?
„Kókoshnetukeimur,“ svarar
Jim að bragði og hnusar aftur af
vökvanum.
„Glasið sem ég nota allajafna
er í raun í ætt við sérrístaup, bara
stærra, með heldur þröngu opi.
Það veldur því að uppgufunin
skýst heldur rausnarlega upp að
vitunum þegar prófað er og gerir
ilminn svolítið eldfiman. Þetta
glas heldur ilmtónunum saman
um leið og þeir fá að njóta sín til
fulls, auk þess sem sveigjan á
Með þeim
virtustu innan
viskíheimsins